آیه ۳۷ - سوره نجم

امام باقر (علیه السلام)- ابوحمزه گوید: از امام باقر (علیه السلام) پرسیدم: «مقصود خداوند از آیه: و إِبْرَاهِیمَ الذِی وفَّی چیست»؟ فرمود: «کلماتی را که به کمال به‌جا آورده است». گفتم: «کدام کلمات»؟ فرمود: «وقتی صبح می‌کرد، می‌گفت شب را صبح کردم و پروردگار من به‌وسیله‌ی من مورد ستایش قرار می‌گیرد. شب را صبح کردم درحالی‌که هیچ‌چیز را شریک خدا قرار نداده‌ام و به همراه او، خدای دیگری را نمی‌خوانم و غیر از او ولی و سرپرستی برنمی‌گزینم». این جملات را سه‌بار تکرار می‌کرد. و وقتی روز را به شب می‌رساند باز آن‌ها را سه‌بار می‌گفت. و به این دلیل بود که خداوند تبارک‌وتعالی در کتاب خود نازل کرده است و إِبْرَاهِیمَ الذِی وفَّی».

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- و إِبْرَاهِیمَ الذِی وفَّی ابراهیم به امر و نهی خداوند و قربانی‌کردن پسرش وفا نمود.