آیه وَ كَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّماواتِ لا تُغْني شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً إِلاَّ مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللهُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَرْضى [26]
و چه بسيار فرشتگان آسمان‌ها كه شفاعت آن‌ها سودى نمى‌بخشد مگر پس از آنكه خدا براى هركس بخواهد و راضى باشد اجازه [شفاعت] دهد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- قَالَ رسول الله (صلی الله علیه و آله) أَنَا وَارِدُکُمْ عَلَی الْحَوْضِ وَ أَنْتَ یا علی (علیه السلام) السَّاقِی وَ الْحَسَنُ (علیه السلام) الذَّائِدُ وَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) الْآمِرُ وَ عَلِیُّ‌بْنُ‌الْحُسَیْنِ (علیه السلام) الْفَارِطُ وَ مُحَمَّدٌ‌بْنُ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) النَّاشِرُ وَ جَعْفَرُ‌بْنُ‌مُحَمَّدٌ (علیه السلام) السَّائِقُ وَ مُوسی‌بْنُ‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) مُحْصِی الْمُحِبِّینَ وَ الْمُبْغِضِینَ وَ قَامِعُ الْمُنَافِقِینَ وَ عَلِیُّ‌بْنُ‌مُوسی (علیه السلام) مُزَیِّنُ الْمُؤْمِنِینَ وَ مُحَمَّدٌ‌بْنُ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) مُنْزِلُ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ فِی دَرَجَاتِهِمْ وَ عَلِیُّ‌بْنُ‌مُحَمَّدٌ (علیه السلام) خَطِیبُ شِیعَتِهِ وَ مُزَوِّجُهُمُ الْحُورَ وَ الْحَسَنُ‌بْنُ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) سِرَاجُ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ یَسْتَضِیئُونَ بِهِ وَ الْهَادِی الْمَهْدِیُّ (علیه السلام) شَفِیعُهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ حَیْثُلَا یَأْذَنُ اللَّهُ إِلَّا لِمَنْ یَشاءُ وَ یَرْضی.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل است که فرمود: «من جلوتر از شما وارد حوض می‌شوم و تو یا علی (علیه السلام) ساقی هستی و حسن (علیه السلام) مدافع و حسین (علیه السلام) امرکننده و علیّ‌بن‌الحسین (علیه السلام) پیشرو و محمّدبن‌علی (علیه السلام) ناشر و جعفربن‌محمّد (علیه السلام) رهبر و موسی‌بن‌جعفر (علیه السلام) شماره بردار دوستان و دشمنان و از بین‌برنده‌ی منافقین و علیّ‌بن‌موسی (علیه السلام) زینت‌بخش مؤمنین و محمّدبن‌علی (علیه السلام) جای‌دهنده‌ی مؤمنین در درجه‌ی خود در بهشت است. علیّ‌بن‌محمّد (علیه السلام) سخنگوی شیعیان و به ازدواج درآورنده‌ی حورالعین حسن‌بن‌علی (علیه السلام) چراغ بهشتیان که از نور ایشان استفاده می‌کنند و هادی است. مهدی (شفیع آن‌ها در روز قیامت است موقعی که اجازه داده نمی‌شود مگر برای کسی که خدا بخواهد».
علی‌بن‌إبراهیم (علیه السلام)- یُرِیدُ: لَا یَشْفََعُ الْمَلَائِکَهًُْ‌إِلَّا لِمَنْ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ کَمَا قَالَ وَ لَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَی.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- مقصود این است که فرشتگان فقط شفاعت کسی را می‌کنند که خداوند از او راضی باشد. چنان‌که فرموده است: و آن‌ها جز برای کسی که خدا راضی [به شفاعت برای او] است شفاعت نمی‌کنند. (انبیاء/۲۸)