آیه ۱۰ - سوره حدید

آیه وَ ما لَكُمْ أَلاَّ تُنْفِقُوا في سَبيلِ اللهِ وَ لِلهِ ميراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا يَسْتَوي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ أُولئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا وَ كُلاًّ وَعَدَ اللهُ الْحُسْنى وَ اللهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبيرٌ [10]

چرا در راه خدا انفاق نمى كنيد در حالى كه ميراث آسمانها و زمين همه از آنِ خداست [و كسى چيزى را با خود نمى برد]؟! كسانى كه قبل از پيروزى انفاق كردند و جنگيدند [با كسانى كه پس از پيروزى انفاق كردند] يكسان نيستند؛ آنها والا مقام تر از كسانى هستند كه بعد از فتح انفاق نمودندو جنگ كردند؛ و خداوند به هر دو وعده نيك داده؛ و خدا به آنچه انجام مى دهيد آگاه است.

۱
(حدید/ ۱۰)

الصّادق (علیه السلام)- أَبُو عَمْرٍو الزُّبَیْرِیُّ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنَّ لِلْإِیمَانِ دَرَجَاتٍ وَ مَنَازِلَ یَتَفَاضَلُ الْمُؤْمِنُونَ فِیهَا عِنْدَ اللَّهِ قَالثُمَّ ذَکَرَ مَا فَضَّلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ أَوْلِیَاءَهُ بَعْضَهُمْ عَلَی بَعْضٍ فَقَالَ عزَّ وَ جَل قَالَ لا یَسْتَوِی مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ أُولئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا فَهَذَا ذِکْرُ دَرَجَاتِ الْإِیمَانِ وَ مَنَازِلِهِ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ.

امام صادق (صلی الله علیه و آله)- ابو عمرو زبیری گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: «برای ایمان درجات و مراتبی است که مؤمنین نسبت به آن‌ها نزد خدا بر یکدیگر برتری دارند»؟ فرمود: «... خداوند متعال پیامبران خود را هم بر یکدیگر فضیلت داده است، ... نیز فرمود: لا یَسْتَوِی مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ أُولئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا... این است بیان درجات و مراتب ایمان نزد خدای عزّوجلّ.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۵۵۶
الکافی، ج۲، ص۴۰/ بحارالأنوار، ج۲۲، ص۳۰۸/ الأمالی للطوسی، ج۲۱، ص۵۶۳ ودعایم الإسلام، ج۱، ص۱۰ و البرهان
۲
(حدید/ ۱۰)

الصّادق (علیه السلام)- یَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِ ابْنِی مُوسَی اسْمُهُ اسْمُ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فَیُدْفَنُ فِی أَرْضِ طُوسَ وَ هِیَ بِخُرَاسَانَ یُقْتَلُ فِیهَا بِالسَّمِّ فَیُدْفَنُ فِیهَا غَرِیباً مَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ أَعْطَاهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَجْرَ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَل.

امام صادق (صلی الله علیه و آله)- مردی از فرزندان پسرم موسی (علیه السلام) همنام امیرالمؤمنین (علیه السلام) طلوع می‌کند و در زمین طوس به خراسان دفن می‌شود. در آنجا به زهر کشته می‌شود. و غریب به خاک می‌رود هرکه او را زیارت کند و عارف به مقام او باشد خدا به او مزد کسی که پیش از فتح جهاد کرده و انفاق نموده باشد، عطا می‌کند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۵۵۸
الأمالی للصدوق، ص۱۱۸/ نورالثقلین
بیشتر