آیه هُوَ الَّذي يُنَزِّلُ عَلى عَبْدِهِ آياتٍ بَيِّناتٍ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ إِنَّ اللهَ بِكُمْ لَرَؤُفٌ رَحيمٌ [9]
او كسى است كه آيات روشنى بر بنده‌اش نازل مى‌كند تا شما را از تاريكي‌ها به سوى نور خارج كند؛ و خداوند نسبت به شما رئوف و مهربان است.
الصّادقین ( فِی قَوْلِهِ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ یَقُولُ مِنَ الْکُفْرِ إِلَی الْإِیمَانِ یَعْنِی إِلَی الْوَلَایَهًِْ لِعَلِی (علیه السلام).
امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام)- لیُخْرِجَکُم مِّنَ الظُّلمَاتِ إِلی النُّورِ؛ از [ظلمات] کفر خارج شدن به معنای ولایت علی (علیه السلام) را پذیرفتن است.