آیه مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ في حَرْثِهِ وَ مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصيبٍ [20]
كسى كه زراعت آخرت را بخواهد، به كشت او فزونى مى‌بخشيم [و بر محصولش مى‌افزاييم] و كسى كه فقط كشت دنيا را بطلبد، بهره‌اى از آن به او مى‌دهيم امّا در آخرت هيچ بهره‌اى ندارد.
الصّادق (علیه السلام)- عن ابی بصیر قلت مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ قَالَ مَعْرِفَهًُْ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ الْأَئِمَّهًِْ (علیهم السلام) نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ قَالَ نَزِیدُهُ مِنْهَا قَالَ یَسْتَوْفِی نَصِیبَهُ مِنْ دَوْلَتِهِمْ وَ مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ قَالَ لَیْسَ لَهُ فِی دَوْلَهًِْ الْحَقِّ مَعَ الْقَائِمِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نَصِیبٌ.
امام صادق (علیه السلام)- ابوبصیر گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: «مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ [به چه معناست]»؟ امام صادق (علیه السلام) فرمود: «اندوخته‌ی آخرت یعنی شناسایی امیرالمؤمنین (علیه السلام) و ائمّه‌ی طاهرین (علیهم السلام) که خداوند از برکت دولت آن‌ها، دوستان آنان را نیز بهره‌مند گرداند، ولی آن کس که چشم به اندوخته‌ی دنیوی دوخته، در دولت حق و ظهور قائم آل محمّد (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بهره‌ای نخواهد داشت».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ یَعْنِی ثَوَابَ الْآخِرَهًِْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ یعنی پاداش آخرت.
الصّادق (علیه السلام)- الْمَالُ وَ الْبَنُونَ حَرْثُ الدُّنْیَا وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ حَرْثُ الْآخِرَةِ وَ قَدْ یَجْمَعُهُمَا اللَّهُ لِأَقْوَامٍ.
امام صادق (علیه السلام)- ٍمال و فرزندان، حَرث دنیا می‌باشند و عمل حَرْثُ الْآخِرَةِ آخرت است و گاهی خداوند آن دو را برای مردمانی فراهم می‌کند.
الصّادق (علیه السلام)- مَنْ أَرَادَ الْحَدِیثَ لِمَنْفَعَهًِْ الدُّنْیَا لَمْ یَکُنْ لَهُ فِی الْآخِرَهًِْ نَصِیبٌ وَ مَنْ أَرَادَ بِهِ خَیْرَ الْآخِرَهًِْ أَعْطَاهُ اللَّهُ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهًِْ.
امام صادق (علیه السلام)- از امام صادق (علیه السلام) رسیده که فرمود: «کسی که [حفظ و نگهداری یا نقل و بیان‌کردن] حدیث را برای منفعت و سود دنیا بخواهد در آخرت و سرای دیگر برای او نصیب و بهره‌ای نیست و کسی که آن را برای خیر و نیکی آخرت بخواهد خدا خیر و نیکی دنیا و آخرت را به او عطاء نموده و می‌بخشد».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ کَانَتْ نِیَّتُهُ الدُّنْیَا فَرَّقَ اللَّهُ عَلَیْهِ أَمْرَهُ وَ جَعَلَ الْفَقْرَ بَیْنَ عَیْنَیْهِ وَ لَمْ یَأْتِهِ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا مَا کُتِبَ لَهُ وَ مَنْ کَانَتْ نِیَّتُهُ الْآخِرَهًَْ جَمَعَ اللَّهُ شَمْلَهُ وَ جَعَلَ غِنَاهُ فِی قَلْبِهِ وَ أَتَتْهُ الدُّنْیَا وَ هِیَ رَاغِمَهًٌْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هر که در نیّت خود امور دنیوی را در نظر داشته باشد، خداوند کارهای او را پریشان و مشتّت نموده و همیشه فقر و تهیدستی را در نظرش مجسّم داشته، از تنگدستی می‌ترسد و از مزایای دنیا جز همان مقدار به او نخواهد رسید. ولی آن کس که در اعمال و فعالیت خود متوجّه امر اخروی باشد، خداوند امور او را مرتّب و منظّم داشته، طبع و حالت بی‌نیازی در روحش قرار می‌دهد و دنیا هم با کمال سهولت و تسلیم به او رو می‌کند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- و قوله مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ یَعْنِی ثَوَابَ الْآخِرَهًِْ وَ مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ یعنی پاداش آخرت. وَ مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نَصِیب.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- قَالَ عَلِیٌّ (علیه السلام): کُنْتُ کُلَّمَا أَرَدْتُ أَنْ أُقَلِّبَ مِنْهُ عُضْواً قُلِّبَ لِی، فَلَمَّا فَرَغْتُ مِنْهُ خَرَجَتُ عَنْهُ کَمَا أُمِرْتُ، فَصَلَّتِ الْمَلَائِکَهًُْ عَلَیْهِ فَلَمَّا وَارَیْتُهُ فِی قَبْرِهِ سَمِعْتُ صَارِخاً مِنْ خَلْفِی یَا آلَ تَیْمٍ یَا آلَ عَدِیِّ یَا آلَ أُمَیَّهًَْ وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَدْعُونَ إِلَی النَّارِ وَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لَا یُنْصَرُونَ اصْبِرُوا آلَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) تُؤْجَرُوا مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ وَ مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ.
امام علی (علیه السلام)- [هنگامی‌که جنازه‌ی پیامبر را غسل می‌دادم] هرگاه اراده می‌کردم که عضوی از بدن او (پیامبر (صلی الله علیه و آله)) را بگردانم [تا پشت آن را بشویم]، آن [عضو] خود به خود می‌گردید. وقتی غسل پیامبر را همانگونه که به من دستور داده شده بود، به اتمام رساندم، [از اتاقی که جنازه‌ی پیامبر (صلی الله علیه و آله) در آن بود] خارج شدم و ملائکه [آمدند و] بر جنازه‌ی ایشان نماز خواندند. هنگامی‌که او را در قبرش سرازیر کردم، شنیدم که فریاد زننده‌ای از پشت سرم، [فریاد می‌زد]: ای آل تیم! ای آل عدی! ای آل امیّه! و آنان [فرعونیان] را پیشوایانی قرار دادیم که به آتش (دوزخ) دعوت می‌کنند و روز رستاخیز یاری نخواهند شد! (قصص/۴۱). ای آل محمّد (صلی الله علیه و آله)! شکیبا باشید تا پاداش داده شوید. مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ وَ مَنْ کانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نَصِیبٍ.