آیه وَ الَّذينَ إِذا أَصابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ [39]
و كسانى كه هرگاه ستمى به آن‌ها رسد [تسليم ظلم نمى‌شوند و] يارى مى‌طلبند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ أَمَّا قَوْلُهُ وَ الَّذِینَ إِذَا أَصابَهُمُ الْبَغْیُ هُمْ یَنْتَصِرُونَ یَعْنِی إِذَا بُغِیَ عَلَیْهِمْ یَنْتَصِرُونَ وَ هِیَ الرُّخْصَهًُْ الَّتِی صَاحِبُهَا فِیهَا بِالْخِیَارِ إِنْ شَاءَ فَعَلَ وَ إِنْ شَاءَ تَرَکَ ثُمَّ جَزَی ذَلِکَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( وَ الَّذِینَ إِذا أَصابَهُمُ الْبَغْیُ هُمْ یَنْتَصِرُونَ؛ یعنی هرگاه به آن‌ها ظلم و تجاوز می‌شود، به آن‌ها یاری می‌رسد. این امری است که صاحبش در آن دارای اختیار است که اگر بخواهد، می‌تواند همان‌طور که به او ظلم شده، به‌طرف مقابل ظلم کند و اگر بخواهد می‌تواند از مقابله به مثل چشم‌پوشی کند که دراین‌صورت، خداوند به او پاداش می‌دهد.