آیه ۴۰ - سوره شوری

امام علی (علیه السلام)- یکی از جاهایی که بندگان اجازه دارند که انجام بدهند عقوبت ظالم می‌باشد مظلوم می‌تواند ظالم را مجازات کند و یا از وی درگذرد. خداوند متعال در قرآن مجید می‌فرماید: جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَی اللهِ؛ پاداش هر گناهی مانند خودش می‌باشد، ولی اگر کسی عفو کرد و اصلاح نمود؛ اجرش با خداوند است و مظلوم در اینجا مختار می‌باشد.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- گذشت و عفو را فراموش نکنید، زیرا که گذشت به بندگان عزّت می‌دهد، اینک عفو داشته باشید تا خداوند به شما عزّت و آبرو عطا فرماید.

امام سجّاد (علیه السلام)- ابوحمزه‌ی ثمالی گوید: از امام سجّاد (علیه السلام) شنیدم که می‌فرمود: «هنگامی‌که روز قیامت فرارسد، خداوند متعال همه‌ی گذشتگان و آیندگان را در یک سرزمین وسیع و همواری جمع می‌کند و بعد از آن فرمان می‌دهد منادی در میان آن‌ها فریاد می‌زند، اهل فضیلت و نیکی کجا هستند». [امام (علیه السلام) در ادامه] فرمود: «دراین‌هنگام گروهی سر بلند می‌کنند فرشتگان به‌طرف آن‌ها می‌روند و می‌گویند: «شما چه فضیلتی داشتید»، آن‌ها می‌گویند: «ما با کسانی که با ما قطع رابطه می‌کردند ارتباط برقرار می‌کردیم و هرکس ما را محروم می‌کرد ما او را محروم نمی‌کردیم و هرکس به ما ظلم می‌کرد ما او را عفو می‌کردیم» فرشتگان به آن‌ها می‌گویند: «شما راست می‌گویید اکنون وارد بهشت گردید».

امام صادق (علیه السلام)- در تفسیر قمی از امام صادق روایت شده است: حسنات در کتاب خداوند به دو معنا میباشند ... همچنین سیّئات نیز به دو معنا آمده است: ترس و گرسنگی و سختی از جمله معانی سیّئه هستند که گفتیم در این سخن خداوند: وولی موقعی که بدی [و بلا] به آن‌ها می‌رسید، می‌گفتند: «از شومی موسی و کسان اوست»!. (اعراف/۱۳۱)، به همین معنا میباشد. خداوند از کیفر گناهان نیز با نام سیّئات نام برده است؛ مانند این سخن خداوند متعال: جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها، معنای دوّم سیئات نیز همان افعال بندگان است که بر آن کیفر میشوند.