آیه وَ الذّارِياتِ ذَرْواً [1]
سوگند به بادهايى كه [ابرها را] به حركت در مى‌آورند.
الصّادقین (علیها السلام)- لَا یَجُوزُ لِأَحَدٍأَنْ یُقْسِمَإِلَّا بِاللَّهِ تَعَالَی وَ اللَّهُ تَعَالَی یُقْسِمُ بِمَا یَشَاءُ مِنْ خَلْقِهِ.
امام باقر و امام صادق ( هیچ‌کس حقّ ندارد جز خدا به کس دیگری قسم بخورد ولی خداوند متعال به هرکدام از آفریده‌هایش که بخواهد، قسم می‌خورد.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ هُوَ قَسَمٌ کُلُّهُ وَ خَبَرُهُ إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ، وَ إِنَّ الدِّینَ لَواقِعٌ یَعْنِی الْمُجَازَاهًَْ وَ الْمُکَافَاهًًَْ.
امام علی (علیه السلام)- و همه‌ی این‌ها قسم است و خبر آن؛ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لصَادِقٌ و إِنَّ الدِّینَ لواقِعٌ می‌باشد. یعنی مجازات و پاداش، واقعیّت دارد و عملی خواهد شد.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- سَأَلَ ابْنُ الْکَوَّاءِ وَ هُوَ عَلَی الْمِنْبَرِ مَا الذَّارِیاتِ ذَرْواً فَقَالَ الرِّیَاحُ.
امام علی (علیه السلام)- ابن‌کوّاء از حضرت علی (علیه السلام) درحالی‌که روی منبر بود سؤال کرد: «منظور از وَ الذّارِیاتِ ذَرْواً چیست»؟ حضرت علی (علیه السلام) فرمود: «یعنی بادها».