آیه ۲ - سوره ذاریات

آیه فَالْحامِلاتِ وِقْراً [2]

و به آن ابرها كه بار سنگينى [از باران را] با خود حمل مى‌كنند.

۱
(ذاریات/ ۲)

الصّادق (علیه السلام)- سَأَلَ ابْنُ الْکَوَّاءِ وَ هُوَ عَلَی الْمِنْبَرِ ... و ما فَالْحامِلاتِ وِقْراً قَالَ السَّحَابُ.

امام صادق (علیه السلام)- ابن‌کوّاء از حضرت علی (علیه السلام)، سؤال کرد: «منظور از فَالْحامِلاتِ وِقْراً چیست»؟ حضرت علی (علیه السلام) فرمود: «یعنی ابرها».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۱۰۲
بحارالأنوار، ج۸۹، ص۹۳/ بحارالأنوار، ج۴۰، ص۱۵۷/ بحارالأنوار، ج۵۶، ص۱۶۵/ القمی، ج۲، ص۳۲۷/ المناقب، ج۲، ص۴۳/ الغارات، ج۱، ص۱۰۱
بیشتر