آیه وَ هُوَ الَّذي يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ وَ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلى فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ [27]
او كسى است كه آفرينش را آغاز مى‌كند، سپس آن را باز مى‌گرداند و اين كار براى او آسان‌تر است و برترين اوصاف در آسمان‌ها و زمين براى اوست و اوست توانا و حكيم.
الرّضا (علیه السلام)- عَمَّنْ سَمِع الْحَسَنَ بْنَ مُحَمَّدٍ النَّوْفَلِیَّ یَقُولُ قَالَ الرِّضَا (علیه السلام) لِسُلَیْمَانَ الْمَرْوَزِیِّ مَا أَنْکَرْتَ مِنَ الْبَدَاءِ یَا سُلَیْمَانُ (علیه السلام) وَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ أَوَ لا یَذْکُرُ الْإِنْسانُ أَنَّا خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ یَکُ شَیْئاً وَ یَقُولُ عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ الَّذِی یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ.
امام رضا (علیه السلام)- حسن‌بن‌محمّد نوفلی گوید: امام رضا (علیه السلام) به سلیمان مروزی فرمود: «ای سلیمان! چطور «بداء» را قبول نداری؟ و حال آنکه خداوند در قرآن می‌فرماید: و آدمی به یاد ندارد که او را پیش از این آفریده‌ایم و او خود چیزی نبوده است؟!. (مریم/۶۷) و آیه: وَ هُوَ الَّذِی یَبْدَؤُا الخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ سُبْحَانَهُ وَ هُوَ الَّذِی یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَیْهِ ... قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه) وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَیْهِ أَیْ هَیِّنٌ عَلَیْهِ أَوَّلُ خَلْقِهِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ هُوَ الَّذی یَبْدَؤُ الخَلْقَ ثُمَّ یُعیدُهُ وَ هُوَ اهْوَنُ عَلَیْهِ؛ یعنی آن اعاده بر او در نظر شما آسان‌تر است.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام)حدیث طویل یقول فیه وَ قَوْمٌ وَصَفُوهُ بِیَدَیْنِ فَقَالُوا یَدُ اللهِ مَغْلُولَة وَ قَوْمٌ وَصَفُوهُ بِالرِّجْلَیْنِ فَقَالُوا وَضَعَ رِجْلَهُ عَلَی صَخْرَهًِْ بَیْتِ الْمَقْدِسِ فَمِنْهَا ارْتَقَی إِلَی السَّمَاءِ و وَصَفُوهُ بِالْأَنَامِلِ فَقَالُوا إِنَ مُحَمَّداً قَالَ إِنِّی وَجَدْتُ بَرْدَ أَنَامِلِهِ عَلَی قَلْبِی فَلِمِثْلِ هَذِهِ الصِّفَاتِ قَالَ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ یَقُولُ رَبِّ الْمَثَلِ الْأَعْلَی عَمَّا بِهِ مَثَّلُوهُ وَ لِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَی الَّذِی لَا یُشْبِهُهُ شَیْءٌ وَ لَا یُوصَفُ وَ لَا یُتَوَهَّمُ فَذَلِکَ الْمَثَلُ الْأَعْلَی.
امام صادق (علیه السلام)- حنان‌بن سدیر نقل می‌کند: امام صادق (علیه السلام) فرمود: ... گروهی می‌گویند: [خداوند] دو دست دارد و گفتند: دست خدا [با زنجیر] بسته است. (مائده/۶۴). گروهی او را به داشتن دو پا وصف کردند و گفتند: «پای بر صخره بیت المقدّس نهاد و از آنجا به آسمان بالا رفت. و او را دارای انگشت شمردند و گفتند: محمّد (صلی الله علیه و آله) فرموده است: «من خنکی انگشتانش را بر دلم دریافتم» برای این وصف‌ها است که خداوند فرمود: رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُون، پروردگار نمونه‌های برتر از آنچه نمونه‌های او آوردند است و برای خدا است نمونه‌ی برتر که چیزی به او شبیه نیست و وصف او شایسته نیست و در وهم نیاید، این است نمونه‌ی برتر».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) لِعَلِیٍّ (علیه السلام) یَا عَلِیُّ (علیه السلام) أَنْتَ حُجَّهًُْ اللَّهِ وَ أَنْتَ بَابُ اللَّهِ وَ أَنْتَ الطَّرِیقُ إِلَی اللَّهِ وَ أَنْتَ النَّبَأُ الْعَظِیمُ وَ أَنْتَ الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِیمُ وَ أَنْتَ الْمَثَلُ الْأَعْلَی.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- امام حسین (علیه السلام) فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) فرمود: «یا علی (علیه السلام)! تو حجّت خدایی و تو باب [تقرّب] به خدایی و تو راه به‌سوی خدایی و تویی نبأ عظیم و تویی صراط مستقیم حقّ و تویی مثل اعلای الهی».
الجواد (علیه السلام)- فِی الزِّیَارَهًِْ الجَامِعَهًِْ لِجَمِیعِ الْائِمَّهًِْ (علیهم السلام) الْمَنْقُولَهًِْ عَنِ الْجَوَادِ (علیه السلام) السَّلَامُ عَلَی أئِمَّهًِْ (علیهم السلام) الْهُدَی إلَی قَوْلِهِ وَ وَرَثَهًِْ الْأَنْبِیَاءِ (علیهم السلام) وَ الْمَثَلِ الْأَعْلَی.
امام جواد (علیه السلام)- در زیارت جامعه که برای همه‌ی امامان (علیهم السلام) است و از امام جواد (علیه السلام) درباره‌ی ائمّه‌ی هدی (علیهم السلام) نقل شده است؛ سلام بر امامان هدایت‌گر ... و وارثان پیامبران و دارای برترین اوصاف.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- نَحْنُ کَلِمَهًُْ التَّقْوَی وَ سَبِیلُ الْهُدَی وَ الْمَثَلُ الْأَعْلَی وَ الْحُجَّهًُْ الْعُظْمَی وَ الْعُرْوَهًُْ الْوُثْقَی.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ما همان کلمه‌ی تقوا و راه هدایت و نمونه‌ی والا و حجّت بزرگ و ریسمان محکم [هستیم].