آیه وَ الَّذينَ كَفَرُوا لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ لا يُقْضى عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَ لا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذابِها كَذلِكَ نَجْزي كُلَّ كَفُورٍ [36]
و كسانى كه كافر شدند، آتش دوزخ براى آن‌هاست هرگز فرمان مرگشان صادر نمى‌شود تا بميرند، و نه چيزى از عذابش از آنان تخفيف داده مى‌شود اين‌گونه هر كفران‌كننده‌اى را كيفر مى‌دهيم!
الصّادق ( عَنْ مُسْلِمِ‌بْنِ‌خَالِد عَنْ جَعْفَرِ‌بْنِ‌مُحَمَّدٍ (قَالُوا کُلُّهُمْ ثَلَاثَهًَْ عَشَرَ صِنْفاً وَ قَالَ تَمِیمٌ سِتَّهًَْ عَشَرَ صِنْفاً مِنْ أُمَّهًِْ جَدِّی (لَا یُحِبُّونَا وَ لَا یُحَبِّبُونَا إِلَی النَّاسِ وَ یُبْغِضُونَا وَ لَا یَتَوَلَّوْنَا وَ یَخْذُلُونَا وَ یُخَذِّلُونَ النَّاسَ عَنَّا فَهُمْ أَعْدَاؤُنَا حَقّاً لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذابُ الْحَرِیقِ.
امام صادق ( مسلم‌بن‌خالد از امام صادق (و ایشان از پدرشان امام باقر (از جدشان نقل کردند: سیزده صنف [و در روایتی که إبن حبیب از طریق تمیم نقل کرده آمده است: شانزده صنف] از امت جدم (ما را دوست نمی دارند و مردم را به ما علاقمند نمی کنند و ما را ولیّ خود نمی گیرند و از گرد ما پراکنده می شوند و مردم را از ما پراکنده می نمایند، آنان حقیقتاً دشمنان ما هستند، [آتش دوزخ برای آن‌هاست] و برای آن‌ها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است. (بروج/۱۰).
أمیرالمومنین ( وَ نادَوْا یا مالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنا رَبُّکَ قالَ إِنَّکُمْ ماکِثُونَ أَیْ لَیَنْزِلَ عَلَیْنَا الْمَوْتَ وَ مِثْلُهُ لا یُقْضی عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا وَ لا یُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذابِها أَیْ لَا یَنْزِلُ عَلَیْهِمُ الْمَوْتُ فَیَسْتَرِیحُوا وَ مِثْلُهُ فِی قِصَّهًِْ سُلَیْمَانَ‌بْنِ‌دَاوُدَ (فَلَمَّا قَضَیْنا عَلَیْهِ الْمَوْتَ ما دَلَّهُمْ عَلی مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْکُلُ مِنْسَأَتَهُ یَعْنِی تَعَالَی لَمَّا أَنْزَلْنَا عَلَیْهِ الْمَوْتَ.
امام علی ( آن‌ها فریاد می‌کشند: «ای مالک دوزخ! [ای کاش] پروردگارت ما را بمیراند [تا آسوده شویم]!» می‌گوید: «شما در این جا ماندنی هستید!» (زخرف/۷۷) یعنی مرگ را بر ما نازل کند. و همچنین این آیه: لاَ یُقْضَی عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا وَ لاَ یُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذَابِهَا یعنی مرگ را بر ایشان فرود نمی‌آورد تا آرام گیرند. و در همین معناست آیه‌ای که در داستان سلیمان‌بن‌داود (است [با این همه جلال و شکوه سلیمان] هنگامی که مرگ را بر او مقرّر داشتیم، کسی آن‌ها را از مرگ وی آگاه نساخت مگر جنبنده زمین [موریانه] که عصای او را می‌خورد [تا شکست و پیکر سلیمان فرو افتاد] (سبأ/۱۴) یعنی وقتی مرگ را بر او فرود آوردیم.
علی‌بن‌إبراهیم ( ثُمَّ ذَکَرَ مَا أَعَدَّهُ لِأَعْدَائِهِمْ وَ مَنْ خَالَفَهُمْ وَ ظَلَمَهُمْ فَقَالَ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ لا یُقْضی عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا إِلَی قَوْلِهِ وَ هُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیها.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( [سپس خداوند] آنچه را برای دشمنان و مخالفان ایشان و ستمگران بر آن‌ها، آماده ساخته را ذکر کرده و فرمود: وَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَهُمْ نارُ جَهَنَّمَ لا یُقْضی عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا وَ لا یُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذابِها کَذلِکَ نَجْزی کُلَّ کَفُورٍ وَ هُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیها.