آیه ۵۸ - سوره زمر

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هنگامی‌که دشمن خدا را به‌سوی قبرش می‌برند، به تشییع کنندگانش می‌گوید: «ای برادران من! آیا نمی‌شنوید که من از آنچه که برادر بدبختتان دچار آن شده است، به شما شکایت می‌کنم. دشمن خدا (شیطان) مرا فریب داد و مرا به کار زشت وارد کرد امّا الآن، خودش جلو نمی‌ایستد [و کنار رفته است] و برای من سوگند خورد که خیرخواه من است امّا مرا فریب داد. به شما از دنیایی شکایت می‌کنم که مرا فریب داد تا اینکه وقتی به او اطمینان کردم، مرا به زمین زد. و به شما از دوستان هوا و هوس شکایت می‌کنم که قصد مرا کردند سپس از من بیزاری جستند و مرا خوار کردند. به شما از فرزندانی شکایت می‌کنم که از آن‌ها حمایت کردم و آن‌ها را بر خودم ترجیح دادم امّا مال مرا خوردند و حالا مرا رها کردند. و به شما از مالی شکایت می‌کنم که حقّ خدا را در آن منع کردم [از آن مال خمس و زکات و صدقه ندادم] وبالِ آن بر من ماند و سودش برای دیگری شد. و به شما از خانه‌ای شکایت می‌کنم که برای به دست آوردن آن کل سرمایه‌ام را از دست دادم امّا ساکنان آن، افراد دیگری غیر از من شدند و به شما از طولانی‌بودنِ اقامتم در قبرم، شکایت می‌کنم که [آن قبر] ندا می‌دهد: «من خانه‌ی کرم‌ها و خانه‌ی تاریکی و وحشت و تنگ هستم». ای برادر من! تا آنجا که می‌توانید مرا نگه دارید [و در قبر نگذارید] و از مثل این چیزی که من با آن برخورد کردم، حذر کنید. چرا که من به آتش دوزخ و خواری و کوچکی و خشم خداوند عزیز و جبّار، بشارت داده شده‌ام. وَا حَسْرَتَاهْ عَلَی مَا فَرَّطْتُ فِی جَنْبِ اللهِ. آه و واویلا از این همه ناله و فریاد! هیچ شفاعت‌کننده‌ای که شفاعتش پذیرفته شود و هیچ دوستی که به من رحم کند، ندارم. ای کاش بار دیگر [به دنیا] بازمی‌گشتم و از مؤمنین می‌شدم.