آیه وَ لَئِنْ أَذَقْناهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هذا لي وَ ما أَظُنُّ السَّاعَةَ قائِمَةً وَ لَئِنْ رُجِعْتُ إِلى رَبِّي إِنَّ لي عِنْدَهُ لَلْحُسْنى فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا بِما عَمِلُوا وَ لَنُذيقَنَّهُمْ مِنْ عَذابٍ غَليظٍ [50]
و هرگاه بعد از ناراحتى كه به او رسيده رحمتى از سوى خود به او بچشانيم مى‌گويد: «اين به خاطر شايستگى و استحقاق من بوده، و گمان نمى‌كنم قيامت برپا شود؛ و [به فرض كه قيامتى باشد]، هرگاه به‌سوى پروردگارم بازگردانده شوم، براى من نزد او بهترين پاداش است. ما كافران را از اعمالى كه انجام داده‌اند [به‌زودى] آگاه خواهيم كرد و از عذاب شديد به آن‌ها مى‌چشانيم.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِما عَمِلُوا أَیُّ لَنَقِفَنَّهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ عَلَی مَسَاوِی أَعْمالِهِمْ.
ابن‌عبّاس ( فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذینَ کَفَرُوا بِما عَمِلُوا یعنی روز قیامت، کافران را بر اعمال زشتشان آگاه خواهیم نمود.