آیه ۱۱ - سوره محمد

آیه ذلِكَ بِأَنَّ اللهَ مَوْلَى الَّذينَ آمَنُوا وَ أَنَّ الْكافِرينَ لا مَوْلى لَهُمْ [11]

اين براى آن است كه خداوند مولا و سرپرست كسانى است كه ايمان آوردند؛ امّا كافران مولايى ندارند.

۱
(محمد/ ۱۱)

علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- قَالَ عَلِیُّ‌بْنُ‌إِبْرَاهِیمَ (رحمة الله علیه) فِی قَوْلِه ... ثُمَّ ذَکَرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ ثَبَتُوا عَلَی إِمَامَهًِْ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فَقَالَ ذلِکَ بِأَنَّ اللهَ مَوْلَی الَّذِینَ آمَنُوا وَ أَنَّ الْکافِرِینَ لا مَوْلی لَهُم فَیَدْفَعُ الْعَذَابَ عَنْهُمْ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ... آنان که به ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) پایدار ماندند و کافران یاری ندارند، این برای آن است که خداوند مولا و سرپرست کسانی است که ایمان آوردند؛ امّا کافران مولایی ندارند که عذاب را از آن‌ها بگرداند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۳۲۸
بحارالأنوار، ج۳۶، ص۸۸/ القمی، ج۲، ص۳۰۲؛ «فبدفع العذاب عنهم» محذوف
۲
(محمد/ ۱۱)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- عَنِ ابْنِ‌عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه) {فِی قَوْلِهِ}: ذلِکَ بِأَنَّ اللهَ مَوْلَی الَّذِینَ آمَنُوا یَعْنِی وَلِیَّ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ حَمْزَهًَْ (رحمة الله علیه) وَ جَعْفَرٍ (رحمة الله علیه) وَ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) وَ الْحَسَنِ (علیه السلام) وَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) وَ وَلِیَّ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) یَنْصُرُهُمْ بِالْغَلَبَهًِْ عَلَی عَدُوِّهِمْ وَ أَنَّ الْکافِرِینَ یَعْنِی أَبَاسُفْیَانَ‌بْنَ‌حَرْبٍ وَ أَصْحَابَهُ لا مَوْلی لَهُمْ یَقُولُ: لَا وَلِیَّ لَهُمْ یَمْنَعُهُمْ مِنَ الْعَذَابِ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- ذلِکَ بِأَنَّ اللهَ مَوْلَی الَّذِینَ آمَنُوا یعنی مولای علی (علیه السلام) و حمزه و جعفر (ره ره) و فاطمه (سلام الله علیها) و حسن و حسین (علیها السلام) و مولای محمّد (صلی الله علیه و آله)، که آنان را با غلبه بر دشمنشان یاری می‌کند. وَ أَنَّ الْکافِرِینَ یعنی ابوسفیان‌بن‌حرب و یاران او. لا مَوْلی لَهُمْ یعنی مولایی ندارند که آنان را از عذاب باز دارد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۳۲۸
شواهدالتنزیل، ج۲، ص۲۴۴
بیشتر