آیه إِنْ كانَتْ إِلّا صَيْحَةً واحِدَةً فَإِذا هُمْ خامِدُونَ [29]
[بلكه] فقط يك صيحه‌ی آسمانى بود و ناگهان همگى خاموش شدند.
علی‌بن‌إبراهیم ( فَإِذا هُمْ خامِدُونَ أَیْ مَیِّتُونَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( منظور از خامِدُونَ در آیه: فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ مردگان هستند.
الصّادق ( عَنْ جَمِیلٍ، عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (وَ اسْتَمِعْ یَوْمَ یُنادِ الْمُنادِ مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ. یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ قَالَ: هِیَ الرَّجْعَهًُْ.
امام صادق ( جمیل گوید: امام صادق (در مورد کلام خداوند:؛ و گوش فرا ده و منتظر روزی باش که منادی از مکانی نزدیک ندا می‌دهد، روزی که همگان صیحه رستاخیز را بحق می‌شنوند آن روز، روز خروج [از قبرها] است!. (ق/۴۲۴۱). فرمود: «این آیه نیز مربوط به رجعت است».