آیه وَ يَقُولُونَ مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ [48]
آن‌ها مى‌گويند: «اگر راست مى‌گوييد، اين وعده [قيامت] كى خواهد بود»؟!
علیّ‌بن‌إبراهیم ( قَوْلِهِ وَ یَقُولُونَ مَتی هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ إِلَی قَوْلِهِ یَخِصِّمُونَ قَالَ ذَلِکَ فِی آخِرِ الزَّمَانِ یُصَاحُ فِیهِمْ صَیْحَهًٌْ وَ هُمْ فِی أَسْوَاقِهِمْ یَتَخَاصَمُونَ فَیَمُوتُونَ کُلُّهُمْ‌فِی مَکَانِهِمْ لَا یَرْجِعُ‌أَحَدٌ مِنْهُمْ إِلَی مَنْزِلِهِ وَ لَا یُوصِی بِوَصِیَّهًٍْ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ فَلا یَسْتَطِیعُونَ تَوْصِیَةً وَ لاإِلیأَهْلِهِمْ یَرْجِعُون.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( وَیَقُولُونَ مَتَی هَذَا الْوَعْدُ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ* مَا یَنظُرُونَ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ یَخِصِّمُونَ؛ این رویداد در آخرالزمان اتّفاق می‌افتد و صدایی آنان را دربرمی‌گیرد، درحالی‌که در بازارهایشان سرگرم نزاع با یکدیگرند. همه‌ی آن‌ها در همان جایی‌که هستند، می‌میرند و حتّی احدی از آن‌ها به خانه‌اش برنمی‌گردد و توانایی وصیّت‌نمودن و سفارش‌کردن را ندارد و این سخن خداست که می‌فرماید: فَلَا یَسْتَطِیعُونَ تَوْصِیَةً وَ لَا إِلَی أَهْلِهِمْ یَرْجِعُونَ