آیه ۵۲ - سوره یس

آیه قالُوا يا وَيْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا هذا ما وَعَدَ الرَّحْمانُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ [52]

مى‌گويند: «اى واى بر ما! چه كسى ما را از خوابگاهمان برانگيخت؟! [آرى] اين همان [روز جزا] است كه خداوند رحمان وعده داده، و فرستادگان [او] راست گفتند».

۱
(یس/ ۵۲)

الرّضا ( عَن الْحَسَنِ‌بْنِ‌شَاذَانَ الْوَاسِطِیِّ قَالَ: کَتَبْتُ إِلَی أَبِی‌الْحَسَنِ الرِّضَا (أَشْکُو جَفَاءَ أَهْلِ وَاسِطٍ وَ حَمْلَهُمْ عَلَیَّ وَ کَانَتْ عِصَابَهًٌْ مِنَ الْعُثْمَانِیَّهًِْ تُؤْذِینِی فَوَقَّعَ بِخَطِّهِ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَخَذَ مِیثَاقَ أَوْلِیَائِنَا عَلَی الصَّبْرِ فِی دَوْلَهًِْ الْبَاطِلِ فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ فَلَوْ قَدْ قَامَ سَیِّدُ الْخَلْقِ لَقَالُوا یا وَیْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا هذا ما وَعَدَ الرَّحْمنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُون.

امام رضاع)- حسن‌بن شاذان واسطی گوید: نامه‌ای به خدمت امام رضا (نوشتم و از ناسازگاری و تعدّی مردم واسط که از پیروان عثمان بودند، و به من آزار می‌رساندند، شکایت نمودم. حضرت به خط مبارک مرقوم فرموده بود: «خداوند عزّوجلّ از دوستان خود عهد و پیمان گرفته که در دولت باطل صبر پیشه سازند؛ بنابراین تو هم به حکم پروردگارت صبر کن، که چون سرور مردم قیام کند پیروان باطل را از قبر بیرون آورده انتقام دوستان مظلوم ما را از آن‌ها می‌گیرد در آن موقع است که آن‌ها می‌گویند: یا وَیْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا هذا ما وَعَدَ الرَّحْمنُ وَ صَدَقَ المُرْسَلُونَ.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۵۳۶
الکافی، ج۸، ص۲۴۷/ بحار الأنوار، ج۵۳، ص۸۹/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۴۸۱؛ «جهلهم» بدل «حملهم»/ نورالثقلین/ البرهان
۲
(یس/ ۵۲)

الباقر ( فَإِنَّ الْقَوْمَ کَانُوا فِی الْقُبُورِ فَلَمَّا قَامُوا حَسِبُوا أَنَّهُمْ کَانُوا نِیَاماً قالُوا یا وَیْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا قَالَ الْمَلَائِکَةُ هذا ما وَعَدَ الرَّحْمنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ.

امام باقر ( قَالُوا یَا وَیْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا؛ همانا مردم در قبرها هستند، هنگامی‌که برمی‌خیزند، گمان می‌کنند که در خواب بوده‌اند. و می‌گویند: «وای بر ما! چه کسی ما را از خوابمان بیدار کرد»؟ و ملائکه می‌گویند: هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ المُرْسَلُونَ.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۵۳۶
بحار الأنوار، ج۷، ص۱۰۳/ القمی، ج۲، ص۲۱۶/ البرهان
بیشتر