آیه وَ آيَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْناها وَ أَخْرَجْنا مِنْها حَبّاً فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ [33]
و زمين مرده براى آن‌ها نشانه‌اى [از عظمت خدا] است كه ما آن را زنده كرديم و دانه [هاى غذايى] از آن خارج ساختيم كه از آن مى‌خورند.
السّجّاد ( عن کتاب الغیبة للسیّد علی: یَقْتُلُ الْقَائِمُ (مِنْ أَهْلِ الْمَدِینَهًِْ حَتَّی یَنْتَهِیَ إِلَی الْأَجْفَرِ وَ یُصِیبُهُمْ مَجَاعَهًٌْ شَدِیدَهًٌْ قَالَ فَیَضِجُّونَ وَ قَدْ نَبَتَتْ لَهُمْ ثَمَرَهًٌْ یَأْکُلُونَ مِنْهَا وَ یَتَزَوَّدُونَ مِنْهَا وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعَالَی شَأْنُهُ وَ آیَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَیْتَةُ أَحْیَیْناها وَ أَخْرَجْنا مِنْها حَبًّا فَمِنْهُ یَأْکُلُونَ ثُمَّ یَسِیرُ حَتَّی یَنْتَهِیَ إِلَی الْقَادِسِیَّهًِْ وَ قَدِ اجْتَمَعَ النَّاسُ بِالْکُوفَهًِْ وَ بَایَعُوا السُّفْیَانِیَّ.
امام سجّاد ( در کتاب الغیبهًْ آمده است: قائم (گروهی از مردم مدینه را می‌کشد و سپس با لشکر از مدینه بیرون می‌آید تا به "اجفر" می‌رسد در آنجا دچار گرسنگی سختی می‌شوند؛ فوراً میوه برای آن‌ها روییده می‌شود و آن‌ها هم از آن می‌خورند و از آن توشه می‌گیرند این است معنی آیه‌ی شریفه: وَ آیَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَیْتَةُ أَحْیَیْناها وَ أَخْرَجْنا مِنْها حَبًّا فَمِنْهُ یَأْکُلُونَ. آنگاه حرکت نموده تا به قادسیّه می‌رسد در آن موقع مردم در کوفه اجتماع نموده و با سفیانی بیعت کرده‌اند.