آیه وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمّا رَزَقَكُمُ اللهُ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشاءُ اللهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلّا فِي ضَلالٍ مُبِينٍ [47]
و هنگامى‌كه به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزى كرده انفاق كنيد». كافران به مؤمنان مى‌گويند: «آيا ما كسى را اطعام كنيم كه اگر خدا مى‌خواست او را اطعام مى‌كرد؟! [پس خدا خواسته است او گرسنه باشد و] شما فقط در گمراهى آشكاريد».
الصّادق ( اتَّقُوا مَا بَیْنَ أَیْدِیکُمْ مِنَ الذُّنُوبِ وَ مَا خَلْفَکُمْ مِنَ الْعُقُوبَهًْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ أی لِتَکُونُوا رَاجِینَ رَحَمَهًَْ اللهِ.
امام صادق ( هنگامی‌که به آنان گفته شود از گناهانی که در پیش‌روی و جلو دست شما است و از عقوبت و کیفرهای اخروی که پشت‌سر دارید بترسید تا مشمول رحمت حق شوید.