آیه ۱۶ - سوره فصلت

ابن‌عبّاس ( فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحاً صَرْصَراً؛ یعنی تندبادی [بر آن‌ها فرستادیم] که دارای صدای شدیدی بود؛ [طبق این معنا، صَرْصَرْ] از صَرّة به‌معنای آواز بلند گرفته شده است. برخی [یعنی ابن‌عبّاس (و قتاده] نیز گفته‌اند: «یعنی بادی سرد و سوزان [بر آن‌ها فرستادیم]؛ (طبق این معنا، صَرْصَرْ) از صِرّ به‌معنای سردی و سرما گرفته شده است.

امام حسن (علیه السلام)- [امام حسن (علیه السلام) خطاب به مغیره فرمود:] امّا تو ای مغیرهًْ‌بن‌شعبه! حقّا که تو دشمن خدایی، تویی که تکذیب‌کننده‌ی قرآنی، تویی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را تکذیب می‌کنی، تویی که زناکاری، واجب است که حدّ خدا بر تو جاری شود، زیرا شهود نیکوکاری بر زناکاری تو شهادت داده‌اند، ولی سنگباران‌نمودن تو به تأخیر افتاده و حق به‌وسیله‌ی باطل و صداقت به‌واسطه‌ی غلط‌اندازی پایمال شد، این‌گونه حقوق بدین لحاظ از دست رفت که خدای توانا عذاب دردناک و رسوایی دنیا را برای تو مهیّا نماید، درصورتی‌که رسوایی عذاب آخرت بیشتر است.