آیه إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جاءَهُمْ وَ إِنَّهُ لَكِتابٌ عَزيزٌ [41]
كسانى كه به اين ذكر (قرآن) هنگامى‌كه به‌سراغشان آمد كافر شدند [نيز بر ما مخفى نخواهند ماند]! و اين كتابى است قطعاً شكست‌ناپذير.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِالذِّکْرِ لَمَّا جاءَهُمْ یَعْنِی الْقُرْآن.
امام باقر (علیه السلام)- ِإِنَّ الذِینَ کَفَرُوا بِالذِّکْرِ لمَّا جَاءهُمْ؛ منظور از «ذکر» قرآن است.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- عَزِیز أیْ کَرِیمٌ عَلَی اللهِ عَزَّوَجَلَّ.
ابن‌عبّاس ( عزیز یعنی قرآن، در پیشگاه خداوند عزّوجلّ کتاب ارجمندی است.