آیه إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبيلِ اللهِ وَ شَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدى لَنْ يَضُرُّوا اللهَ شَيْئاً وَ سَيُحْبِطُ أَعْمالَهُمْ [32]
آنان كه كافر شدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند و بعد از روشن‌شدن هدايت براى آنان [باز] به مخالفت با پيامبر برخاستند، هرگز زيانى به خدا نمى‌رسانند و [خداوند] به‌زودى اعمالشان را نابود مى‌كند.
الباقر (علیه السلام)- أَبُوالْوَرْدِ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) وَ شَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدی قَالَ فِی أَمْرِ علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام).
امام باقر (علیه السلام)- وَ شَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الهُدی؛ منظور، موضوع ولایت علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) است.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ شَاقُّوا الرَّسُولَ ... أَیْ قَطَعُوهُ فِی أَهْلِ بَیْتِهِ بَعْدَ أَخْذِهِ الْمِیثَاقَ عَلَیْهِمْ لَهُ.
امام علی (علیه السلام)- وَ شَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمُ الهُدی؛ یعنی پس از آنکه پیامبر (صلی الله علیه و آله) از آن‌ها درباره‌ی اهل بیتش پیمان گرفت. آن‌ها پیمانشان را نقض کرده و صله رحم را نسبت به آن حضرت به‌جا نیاوردند.