آیه وَ إِذا بُشِّرَأَحَدُهُمْ بِما ضَرَبَ لِلرَّحْمنِ مَثَلاً ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظيمٌ [17]
در‌حالى‌كه هرگاه يكى از آن‌ها را به همان چيزى كه براى خداوند رحمان شبيه قرار داده (به تولّد دختر) بشارت دهند، صورتش [از فرط ناراحتى] سياه مى‌شود و خشمگين مى‌گردد.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ قَالَ عَلَی حَدِّ الِاسْتِفْهَامِ أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا یَخْلُقُ بَناتٍ وَ أَصْفاکُمْ بِالْبَنِینَ وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِما ضَرَبَ لِلرَّحْمنِ مَثَلًا یَعْنِی إِذَا وُلِدَتْ لَهُمُ الْبَنَاتُ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ کَظِیمٌ وَ هُوَ مَعْطُوفٌ عَلَی قَوْلِهِ وَ یَجْعَلُونَ لِلهِ الْبَناتِ سُبْحانَهُ وَ لَهُمْ ما یَشْتَهُونَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- سپس در ادامه در سیاق استفهام فرموده است: أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا یخْلقُ بَنَاتٍ و أَصْفَاکُم بِالبَنِینَ * و إِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ للرَّحْمَنِ مَثَلا ظَل وجْهُهُ مُسْودًّا و هُو کَظِیمٌ؛ یعنی هرگاه خداوند به آن‌ها فرزند دختری می‌داد، از شدّت خشم چهره‌ی ایشان سیاه و کبود می‌شد. این آیه معطوف به آیه‌ی زیر است که پروردگار فرموده است: آن‌ها [در پندار خود]، برای خداوند دختران قرار می‌دهند منزّه است [از اینکه فرزندی داشته باشد] ولی برای خودشان، آنچه را میل دارند قائل می‌شوند. (نحل/۵۷)».