آیه ۷۵ - سوره زخرف

آیه لا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَ هُمْ فيهِ مُبْلِسُونَ [75]

هرگز عذاب آنان كاسته نمى‌شود، و در آنجا [از همه چيز] مأيوسند.

۱
(زخرف/ ۷۵)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِنَّ قَاتِلَ الْحُسَیْنِ‌بْنِ‌علی (علیه السلام) فِی تَابُوتٍ مِنْ نَارٍ عَلَیْهِ نِصْفُ عَذَابِ أَهْلِ الدُّنْیَا وَ قَدْ شُدَّ یَدَاهُ وَ رِجْلَاهُ بِسَلَاسِلَ مِنْ نَارٍ مُنَکَّسٌ فِی النَّارِ حَتَّی یَقَعَ فِی قَعْرِ جَهَنَّمَ وَ لَهُ رِیحٌ یَتَعَوَّذُ أَهْلُ النَّارِ إِلَی رَبِّهِمْ مِنْ شِدَّهًِْ نَتْنِهِ وَ هُوَ فِیهَا خَالِدٌ ذَائِقُ الْعَذَابِ الْأَلِیمِ مَعَ جَمِیعِ مَنْ شَایَعَ عَلَی قَتْلِهِ کُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْهِمُ الْجُلُودَ غَیْرَهَا حَتَّی یَذُوقُوا الْعَذَابَ الْأَلِیمَ لا یُفَتَّرُ عَنْهُمْ سَاعَهًًْ وَ یُسْقَوْنَ مِنْ حَمِیمِ جَهَنَّمَ فَالْوَیْلُ لَهُمْ مِنْ عَذَابِ النَّارِ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- قاتل حسین‌بن‌علی (علیه السلام) در تابوتی است از آتش، و عذاب نصف اهل دنیا نصیب او خواهد بود. دست و پای او با زنجیرهای آتشین بسته می‌گردند و در جهنّم سراشیب می‌شود تا اینکه به قعر جهنّم می‌رسد. وی دارای یک بوی متعفنی خواهد بود که اهل جهنّم از تعفّن آن به پروردگار خود پناهنده خواهند شد. او دائما با جمیع افرادی که در قتل امام حسین (علیه السلام) دخیل بودند در جهنّم دچار عذابی دردناک خواهند بود. هرگاه پوست بدن آنان بریان شود خدای توانا پوست دیگری برای بدن ایشان می‌آفریند تا اینکه همیشه عذاب دردناک را بچشند و یک ساعتی از آن آزاد نباشند. آنان از آب جوش جهنّم سیراب می‌شوند. و وای! بر ایشان از عذاب آتش.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۱۱۸
بحارالأنوار، ج۴۴، ص۳۰۰
۲
(زخرف/ ۷۵)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- وَلَدِیَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) یُقْتَلُ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً أَلَا وَ مَنْ قَتَلَهُ یُدْخَلُ فِی تَابُوتٍ مِنْ نَارٍ وَ یُعَذَّبُ بِعَذَابِ نِصْفِ أَهْلِ النَّارِ وَ قَدْ غُلَّتْ یَدَاهُ وَ رِجْلَاهُ وَ لَهُ رَائِحَهًٌْ یَتَعَوَّذُ أَهْلُ النَّارِ مِنْهَا هُوَ وَ مَنْ شَایَعَ وَ بَایَعَ أَوْ رَضِیَ بِذَلِکَ کُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بُدِّلُوا بِجُلُودٍ غَیْرِهَا لِیَذُوقُوا الْعَذابَ لا یُفَتَّرُ عَنْهُمْ سَاعَةً وَ یُسْقَوْنَ مِنْ حَمِیمِ جَهَنَّم.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- فرزندم حسین (علیه السلام) از سر ظلم و تجاوز کشته می‌شود! کسی که او را بکشد، داخل تابوتی از آتش می‌شود و به عذاب نیمی از اهل جهنّم گرفتار می‌شود و دست و پایش بسته می‌شود و بویی دارد که اهل آتش از او و هم از کسی که در قتل او مشایعت و متابعت کرده یا به آن راضی شده، متأذّی می‌شوند! هرگاه پوست‌های تنشان [در آن] بریان گردد [و بسوزد]، پوست‌های دیگری به جای آن قرار می‌دهیم، تا کیفر [الهی] را بچشند. (نساء/۵۶) هرگز عذاب آنان کاسته نمی‌شود و از آب جوشان جهنّم می‌چشند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۱۲۰
بحارالأنوار، ج۴۵، ص۳۲۱
بیشتر