آیه وَ لَمَّا أَنْ جاءَتْ رُسُلُنا لُوطاً سي‌ءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ ذَرْعاً وَ قالُوا لا تَخَفْ وَ لا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَ أَهْلَكَ إِلاَّ امْرَأَتَكَ كانَتْ مِنَ الْغابِرينَ [33]
و هنگامى‌كه فرستادگان ما به‌سوى لوط آمدند، به علّت [حضور] ايشان ناراحت شد و دستش از [حمايت] آن‌ها كوتاه گرديد. گفتند: «مترس و غم مدار كه ما تو و خانواده‌ات را جز زنت كه از باقى‌ماندگان [در خاكستر آتش] است حتماً مى رهانيم.