سوره عنکبوت - مقدمه

ثواب قرائت

۱
(عنکبوت/ مقدمه)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَهًَْ الْعَنْکَبُوتِ وَ الرُّومِ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ لَیْلَهًَْ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ فَهُوَ وَ اللَّهِ یَا بَا مُحَمَّدٍ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ وَ لَا أَسْتَثْنِی فِیهِ أَبَداً وَ لَا أَخَافُ أَنْ یَکْتُبَ اللَّهُ عَلَیَ فِی یَمِینِی إِثْماً وَ إِنَّ لِهَاتَیْنِ السُّورَتَیْنِ مِنَ اللَّهِ مَکَاناً.

امام صادق (علیه السلام)- ابوبصیر نقل می‌کند: امام صادق (علیه السلام) فرمود: هرکس سوره‌ی عنکبوت و روم را در شب بیست‌وسوّم ماه رمضان بخواند، به خدا سوگند ای ابامحمّد! از بهشتیان است و هرگز هیچ استثنایی هم قائل نمی‌شوم و از آن بیم ندارم که بابت این سخن، گناهی بر من نوشته شود؛ زیرا این دو سوره نزد خدا جایگاهی والا دارند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۳۰۲
بحار الأنوار، ج۸۹، ص۲۸۷/ نورالثقلین/ البرهان
۲
(عنکبوت/ مقدمه)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ قَرَأَهَا کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ عَشْرُ حَسَنَاتٍ بِعَدَدِ کُلِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُنَافِقِین.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس سوره‌ی عنکبوت را بخواند، ده حسنه به تعداد همه‌ی مردان و زنان؛ چه مؤمن و چه منافق، برایش نوشته می‌شود. و هرکس آن را نوشته و آب آن را بنوشد، به اذن خدا تمام دردها و بیماری‌ها از او زائل می‌شوند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۳۰۲
المصباح للکفعمی، ص۴۴۳/ نورالثقلین/ البرهان
۳
(عنکبوت/ مقدمه)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ کَتَبَهَا وَ شَرِبَهَا زَالَ عَنْهُ کُلُّ أَلَمٍ وَ مَرَضٍ بِقُدْرَهًِْ اللَّهِ تَعَالَی.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس آن را بنویسد و آب آن را بنوشد، به قدرت خداوند متعال همه‌ی دردها و بیماری‌ها از وی زائل می‌شوند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۳۰۲
البرهان
۴
(عنکبوت/ مقدمه)

الصّادق (علیه السلام)- مَنْ کَتَبَهَا وَ شَرِبَهَا زَالَ عَنْهُ حُمَّی الرِّبْعِ وَ الْبَرَدُ وَ الْأَلَمُ وَ لَمْ یَغْتَمَّ مِنْ وَجَعٍ أَبَداً إِلَّا وَجَعَ الْمَوتِ الَّذِی لَا بُدَّ مِنْهُ وَ یَکْثُرُ سُرُورُهُ مَا عَاشَ؛ وَ شُرْبُ مَائِهَا یُفْرِحُ الْقَلْبَ وَ یَشْرَحُ الصَّدْرَ وَ مَاؤُهَا یُغْسَلُ بِهِ الْوَجْهُ لِلْحُمْرَهًِْ وَ الْحَرَارَهًِْ وَ یُزِیلُ ذَلِکَ.

امام صادق (علیه السلام)- هرکس آن را بنویسد و آب آن را بنوشد، تب نوبه از او زائل می‌گردد، هم چنین سرما و درد؛ و هرگز به‌خاطر دردی غمگین نخواهد شد، مگر درد مرگ که گریزی از آن نیست؛ و تا زنده است شادی او افزون می‌گردد؛ و نوشیدن آب آن دل را شاد و سینه را گشاده می‌دارد. شستن صورت با آن برای دفع گرما و سرخی مفید است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۳۰۲
البرهان
۵
(عنکبوت/ مقدمه)

قال الصادق (علیه السلام)- مَنْ قَرَأَهَا عَلَی فِرَاشِهِ وَ إِصْبَعُهُ فِی سُرَّتِهِ یُدِیرُهُ حَوْلَهَا فَإِنَّهُ یَنَامُ مِنْ أَوَّلِ اللَّیْلِ إِلَی آخِرِهِ، وَ لَمْ یَنْتَبِهْ إِلَّا الصُّبْحَ بِإِذن اللَّهِ تَعَالَی.

امام صادق (علیه السلام)- هرکس با انگشت پیرامون ناف خود اشاره کرده و در همان حال این سوره را تلاوت کند، از اوّل شب تا آخر آن آسوده می‌خوابد و به اذن خدا تا صبح بیدار نمی‌شود. و هرکس با انگشت پیرامون ناف خود اشاره کرده و در همان حال این سوره را تلاوت کند، از اوّل شب تا آخر آن آسوده می‌خوابد و به اذن خدا تا صبح بیدار نمی‌شود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۱، ص۳۰۲
البرهان
بیشتر