آیه يَوْمَ يَغْشَئهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَ مِن تحَْتِ أَرْجُلِهِمْ وَ يَقُولُ ذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُون [55]
آن روزكه عذاب [الهى] آن‌ها را از بالاى سر و پايين پايشانفرا مى گيرد و به آن‌ها مى گويد: «بچشيد آنچه را عمل مى كرديد»
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِبْنِکَثِیرٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْ کَفی بِاللهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ قَالَ إِیَّانَا عَنَی وَ عَلِیٌ (علیه السلام) أَوَّلُنَا وَ أَفْضَلُنَا وَ خَیْرُنَا.
امام صادق (علیه السلام)- عبدالرّحمن‌بن‌کثیر نقل می‌کند: امام صادق (علیه السلام) ذیل این آیه: بگو خدا و کسی که علم کتاب نزد اوست، برای گواهی میان من و شما کافی است. (رعد/۴۳) فرمود: «خدا ما را قصد کرده و علی (علیه السلام) بعد از پیغمبر (صلی الله علیه و آله) اوّلین ما و افضل از ما و بهترین ما خاندان است».
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِبْنِکَثِیرٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ قَالَ فَفَرَّجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) بَیْنَ أَصَابِعِهِ فَوَضَعَهَا عَلَی صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ عِنْدَنَا وَ اللَّهِ عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّه.
امام صادق (علیه السلام)- عبدالرّحمن‌بن‌کثیر از امام صادق (علیه السلام) نقل می‌کند که فرمود: «و آن کس که از علم کتاب بهره‌ای داشت گفت: من، پیش از آنکه چشم بر هم زنی، آن را نزد تو می‌آورم (نمل/۴۰)». امام (علیه السلام) انگشتان خود را از هم گشود و بر سینه گذاشت و فرمود: «به خدا قسم! در نزد ما تمام علم کتاب هست».
الصّادق (علیه السلام)- ِ عَنْ سَدِیرٍ قَالَ کُنْتُ أَنَا وَ أَبُوبَصِیرٍ وَ یَحْیَی الْبَزَّازُ وَ دَاوُدُبْنُ‌کَثِیرٍ فِی مَجْلِسِ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) ... یَا سَدِیرُ فَهَلْ وَجَدْتَ فِیمَا قَرَأْتَ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْ کَفی بِاللهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ قَالَ قُلْتُ قَدْ قَرَأْتُهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ فَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَفْهَمُ أَمْ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ قَالَ لَا بَلْ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّهُ قَالَ فَأَوْمَأَ بِیَدِهِ إِلَی صَدْرِهِ وَ قَالَ عِلْمُ الْکِتَابِ وَ اللَّهِ کُلُّهُ عِنْدَنَا عِلْمُ الْکِتَابِ وَ اللَّهِ کُلُّهُ عِنْدَنَا.
امام صادق (علیه السلام)- سدیر گوید: من و ابوبصیر و یحیی بزّاز و داودبن‌کثیر در مجلسی در محضر امام صادق (علیه السلام) بودیم ... فرمود: «ای سدیر! در قرآن این آیه: بگو: خدا و هرکس که از کتاب آگاهی داشته باشد، به شهادت میان من و شما کافی است (رعد/۴۳) را خوانده‌ای»؟ گفتم: «فدایت شوم! خوانده‌ام». فرمود: «آنکه جزئی از علم کتاب نزد اوست داناتر است یا کسی که کل علم کتاب نزد اوست»؟ گفتم: «بلکه کسی که کل علم کتاب نزد اوست». سپس با دست به سینه خود اشاره کرد و فرمود: «تمام علم کتاب و اللَّه نزد ما است، تمام علم کتاب والله نزد ما است».