آیه ۱۳ - سوره قلم

آیه عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِكَ زَنيمٍ [13]

علاوه بر اين كينه‌توز و بدنام است.

۱
(قلم/ ۱۳)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌مُسْلِمٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِکَ زَنِیمٍ قَالَ الْعُتُلُّ الْعَظِیمُ الْکُفْرُ وَ الزَّنِیمُ الْمُسْتَهْتِرُ بِکُفْرِهِ.

امام صادق (علیه السلام)- محمّدبن‌مسلم گوید: از امام صادق (علیه السلام) منظور این آیه: عُتُلِّ بَعْدَ ذَلِکَ الزَّنِیمٍ. را پرسیدم. فرمود: «عُتُلّ کسی است که کفرش شدید باشد و زَنِیمٍ کسی است که در کفر خویش بی‌پروا باشد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۸۶
بحارالأنوار، ج۶۹، ص۹۷/ معانی الأخبار، ص۱۴۹/ نورالثقلین و البرهان؛ «مستهزی» بدل «مستهتر»
۲
(قلم/ ۱۳)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- الْعُتُلُ: عَظِیمُ الْکُفْرِ، وَ الزَّنِیمُ: الدَّعِیُّ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- عُتُلّ؛ کسی است که کفرش شدید و عظیم باشد و زَنِیم؛ همانا حرامزاده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۸۶
القمی، ج۲، ص۳۸۰
۳
(قلم/ ۱۳)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- رُوِیَ أَنَّهُ سُئِلَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) عَنِ الْعُتُلِّ الزَّنِیمِ؟ فَقَالَ: هُوَ الشَّدِیدُ الْخُلُقُ الشَّحِیحُ الْأَکُولُ الشَّرُوبُ الْوَاجِدُ لِلطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ الظَّلُومُ لِلنَّاسِ الرَّحِیبُ الْجَوْفِ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- از پیامبر (صلی الله علیه و آله) درباره‌ی العُتُلٍّ الزَنِیمٍ سؤال شد، فرمود: «او تندخوی و بخیل است و در خوردن و آشامیدن زیاده‌روی می‌کند و انواع خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها را دارد و به مردم ستم می‌کند و شکم‌گنده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۸۶
نورالثقلین؛ «بتفاوت»
۴
(قلم/ ۱۳)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- الْعُتُلُّ هُوَ الَّذِی لَا أَصْلَ لَهُ.

امام علی (علیه السلام)- الْعُتُلُ، کسی است که اصل‌ونسب نداشته باشد. این معنا از علی (علیه السلام) روایت شده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۸۶
البرهان
بیشتر