آیه سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ [16]
ولى ما به‌زودى بر بينى او داغ [ننگ] مى‌نهيم.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- سَنَسِمُهُ عَلَی الْخُرْطُومِ قَالَ فِی الرَّجْعَهًْ إِذَا رَجَعَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ رَجَعَ أَعْدَاؤُهُ فَیَسِمُهُمْ بِمِیسَمٍ مَعَهُ کَمَا تُوسَمُ الْبَهَائِمُ عَلَی الْخُرْطُومِ وَ الْأَنْفِ وَ الشَّفَتَیْن.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- سَنَسِمُهُ عَلَی الخُرْطُومِ؛ هنگام رجعت، آن هنگام که امیرالمؤمنین (علیه السلام) باز می‌گردد و دشمنانش باز می‌گردند و با وسیله‌ی داغ‌زنی، بینی و لب‌های آنان را مانند چهارپایان، نشانه می‌گذارد، و «خراطیم» بینی و دو لب را گویند.
الباقر (علیه السلام)- وَ أَمَّا قُضِیَ الْأَمْرُ فَهُوَ الْوَسْمُ عَلَی الْخُرْطُومِ یُوسَمُ الْکَافِرُ.
امام باقر (علیه السلام)- و امّا [معنای] قُضِیَ الْأَمْرُ، در آیه: آیا (پیروان فرمان شیطان، پس از این همه نشانه‌ها و برنامه‌های روشن) انتظار دارند که خداوند و فرشتگان، در سایه‌هایی از ابرها به سوی آنان بیایند (و دلایل تازه‌ای در اختیارشان بگذارند؟! با اینکه چنین چیزی محال است!) و همه چیز انجام شده، و همه کارها به سوی خدا بازمی‌گردد. (بقره/۲۱۰) همان علامت و داغ ننگ‌نهادن بر بینی است که علامت و داغ ننگ بر بینی کافر نهاده می‌شود.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمَعْنَی سَنَخْطِمُهُ بِالسَّیْفِ فِی الْقِتَالِ حَتَّی یَبْقَی أَثَرُهُ. فَفَعَلَ ذَلِکَ یَوْمَ بَدْرٍ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- معنای [آیه] این است که در جنگ با شمشیر بر بینی او می‌زنیم تا اثرش بماند. این کار را در جنگ بدر انجام داد [و بینی بعضی از کافران در جنگ بدر بریده شد].