آیه ۱۹ - سوره قلم

آیه فَطافَ عَلَيْها طائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَ هُمْ نائِمُونَ [19]

امّا عذابى فراگير از سوى پروردگارت [شب هنگام] بر باغ آن‌ها فرود آمد در‌حالى‌كه آنان در خواب بودند.

۱
(قلم/ ۱۹)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَطافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَبِّکَ وَ هُمْ نائِمُونَ فَإِنَّهُ کَانَ سَبَبَهَا.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَطافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَبِّکَ وَ هُمْ نائِمُونَ؛ این [عذاب فراگیر] علّت [از بین رفتن] آن باغ بود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۹۲
القمی، ج۲، ص۳۸۱
۲
(قلم/ ۱۹)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قوله فَطافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَبِّکَ وَ هُمْ نائِمُونَ وَ هُوَ الْعَذَاب.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَطَافَ عَلَیْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّکَ وَ هُمْ نَائِمُونَ، منظور از طائف، عذاب است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۹۲
القمی، ج۲، ص۳۸۲
۳
(قلم/ ۱۹)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فَطَافَ عَلَیْها طَائِفٌ أَیْ أَحَاطَتْ بِهَا النَّارُ فَاحْتَرَقَتْ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فَطافَ عَلَیْها طائِفٌ یعنی آتش آن را احاطه کرد؛ در نتیجه سوخت.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۴۹۲
بحرالعرفان، ج۱۶، ص۱۲۶
بیشتر