آیه فَطافَ عَلَيْها طائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَ هُمْ نائِمُونَ [19]
امّا عذابى فراگير از سوى پروردگارت [شب هنگام] بر باغ آنها فرود آمد درحالىكه آنان در خواب بودند.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- فَطافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَبِّکَ وَ هُمْ نائِمُونَ فَإِنَّهُ کَانَ سَبَبَهَا.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- فَطافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَبِّکَ وَ هُمْ نائِمُونَ؛ این [عذاب فراگیر] علّت [از بین رفتن] آن باغ بود.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- قوله فَطافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَبِّکَ وَ هُمْ نائِمُونَ وَ هُوَ الْعَذَاب.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- فَطَافَ عَلَیْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّکَ وَ هُمْ نَائِمُونَ، منظور از طائف، عذاب است.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- فَطَافَ عَلَیْها طَائِفٌ أَیْ أَحَاطَتْ بِهَا النَّارُ فَاحْتَرَقَتْ.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- فَطافَ عَلَیْها طائِفٌ یعنی آتش آن را احاطه کرد؛ در نتیجه سوخت.