آیه إِذا تُتْلى عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطيرُ الْأَوَّلينَ [15]
[درحالىكه] هرگاه كه آيات ما بر او خوانده شود مىگويد: «اينها افسانههاى پيشينيان است».
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ إِذا تُتْلی عَلَیْهِ آیاتُنا قالَ أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ یَعْنِی تَکْذِیبَهُ بِقَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) إِذْ یَقُولُ لَهُ لَسْنَا نَعْرِفُکَ وَ لَسْتَ مِنْ وُلْدِ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) کَمَا قَالَ الْمُشْرِکُونَ لِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله).
امام صادق (علیه السلام)- إِذا تُتْلی عَلَیْهِ آیاتُنا قالَ أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ یعنی هنگامیکه آیات ما بر او خوانده میشود میگوید: افسانههای پیشینیان است. بیدینان چون خبر ظهور قائم (را بشنوند افسانه میپندارند و هنگامیکه او را ببینند میگویند ما تو را نمیشناسیم و تو از فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) نیستی چنان که مشرکین اینگونه سخنان به پیغمبر (صلی الله علیه و آله) میگفتند.