آیه ۴۲ - سوره قلم

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- یَوْمَ یُکْشَفُ عَن سَاقٍ وَ یُدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ، از اموری که پنهان شده بود، پرده برداشته می‌شود، و آن حقّی که از خاندان محمّد (صلی الله علیه و آله) غصب شده است، برملا می‌شود، وَ یُدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ، برای امیرالمؤمنین (علیه السلام) نمایان می‌شود و گردن آنان مانند شاخ گاو خشک می‌شود امّا نمی‌توانند که سجده کنند، و این مجازات است به این دلیل که آن‌ها در دنیا، فرمان خداوند را اطاعت نمی‌کردند و این همان سخن خداوند عزّوجلّ است که فرمود: «وَ قَدْ کَانُوا یُدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ وَ هُمْ سَالِمُونَ؛ در دنیا به ولایتش دعوت می‌شدند درحالی‌که می‌توانستند این کار را انجام دهند.

امام صادق (علیه السلام)- زراره از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی سخن خدای عزّوجلّ وَ یُدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ فَلا یَسْتَطِیعُونَ [نقل کرده است که]، فرمود: «ستون فقرات بدنشان مانند صیاصی گاو یعنی شاخش می‌شود. وَ قَدْ کانُوا یُدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ وَ هُمْ سالِمُونَ. یعنی، درحالی‌که توانایی داشتند.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- یُدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ فَلا یَسْتَطِیعُونَ مراد از آن روز قیامت است.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- از ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) درباره‌ی سخن خداوند یَوْمَ یُکْشَفُ عَنْ ساقٍ سؤال شد، گفت: «هرگاه چیزی در قرآن بر شما مخفی شد [و معنی آن را متوجّه نشدید]، آن را در شعر طلب کنید؛ چون آن دیوان شعر عرب است [و با آن می‌توانید معنی کلام عربی را بفهمید]. آیا سخن شاعر را نشنیده‌اید [که می‌گوید]: جنگ ما را بر روی پا نگه داشت و آن [کنایه از] روز اندوه و سختی است».