آیه وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضِيدٌ [10]
و نخل‌هاى بلندقامت كه ميوه‌هاى متراكم دارند.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام) أَنَّ عَلِیّاً (علیه السلام) خَرَجَ وَ هُوَ یُرِیدُ صِفِّینَ حَتَّی إِذَا قَطَعَ النَّهَرَ أَمَرَ مُنَادِیَهُ فَنَادَی بِالصَّلَاهًِْ ... ثُمَّ أَقَامَ حَتَّی صَلَّی الْغَدَاهًَْ ثُمَّ شَخَصَ حَتَّی بَلَغَ إِلَی بِیعَهًٍْ إِلَی جَانِبِهَا نَخْلٌ طِوَالٌ فَلَمَّا رَآهَا قَالَ: وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضِیدٌ فَنَزَلَهَا وَ مَکَثَ بِهَا قَدْرَ الْغِذَاءِ.
امام علی (علیه السلام)- از زیدبن‌علی به نقل از پدران وی نقل شده است: علی (علیه السلام) به سوی صفّین به راه افتاد. پس از عبور از رود به منادی دستور داد که ندای نماز سر دهد... نماز صبح را نیز اقامه کرد. سپس به راه افتاد تا به کلیسایی رسید که نخلی برومند در کنار آن بود. وقتی آن را دید فرمود: وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضید، سپس فرود آمد و به اندازه صرف وعده غذا در آنجا درنگ کرد.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ أَیْ مُرْتَفِعَاتٍ لَها طَلْعٌ نَضِیدٌ یَعْنِی بَعْضُهُ عَلَی بَعْض.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- و النَّخْل بَاسِقَاتٍ یعنی بلند، لهَا طَلعٌ نَّضِیدٌ یعنی بر روی همدیگر.