آیه نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ وَ مَا أَنْتَ عَلَيْهِم بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْءَانِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ [45]
ما به آنچه آن‌ها مى‌گويند آگاهتريم و تو مأمور به اجبار آن‌ها [به ايمان] نيستى؛ پس به‌وسيله‌ی قرآن، كسانى را كه از عذاب من مى‌ترسند متذكّر ساز [وظيفهی تو همين است].
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ یَخافُ وَعِیدِ. وَعِیدِ قَالَ: ذَکِّرْ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) مَا وَعَدْنَاهُ مِنَ الْعَذَابِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَذَکِّرْ بِالقُرْآنِ مَن یَخَافُ وعِیدِ؛ یعنی ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! عذابی را که وعده داده‌ایم، یادآوری کن.