آیه فَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ [39]
در برابر آنچه آن‌ها مى‌گويند: «شكيبا باش و پيش از طلوع آفتاب و پيش از غروب تسبيح و حمد پروردگارت را بگوى».
الصّادق (علیه السلام)- یَا حَفْصُ إِنَّ مَنْ صَبَرَ صَبَرَ قَلِیلًا وَ إِنَّ مَنْ جَزِعَ جَزِعَ قَلِیلًا ثُمَّ قَالَ عَلَیْکَ بِالصَّبْرِ فِی جَمِیعِ أُمُورِکَ فَإِنَّ اللَّهَ عزّوجلّ بَعَثَ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) فَأَمَرَهُ بِالصَّبْرِ وَ الرِّفْقِ ... فَأَلْزَمَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) نَفْسَهُ الصَّبْرَ فَتَعَدَّوْا فَذَکَرَ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی وَ کَذَّبُوهُ فَقَالَ قَدْ صَبَرْتُ فِی نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ عِرْضِی وَ لَا صَبْرَ لِی عَلَی ذِکْرِ إِلَهِی فَأَنْزَلَ اللَّهُ عزّوجلّ: وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَ ما مَسَّنا مِنْ لُغُوبٍ فَاصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ فَصَبَرَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) فِی جَمِیعِ أَحْوَالِهِ.
امام صادق (علیه السلام)- یا حفص! هرکه صبر کند کمی صبر کرده و هرکه ناراحتی و جزع نماید کمی ناراحتی کرده است. بعد فرمود: «صبر را در تمام کارها از دست مده! خداوند حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) را برانگیخت و به او امر به صبر و مدارا کرد». پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «من بر خودم و خاندانم و آبرویم، صبر کردم و بر معبود خود صبر نتوانم». خدای عزّوجلّ بر او فرو فرستاد؛ وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَ ما مَسَّنا مِنْ لُغُوبٍ فَاصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ و پیغمبر در هر حال صبر کرد.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ: وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ فَقَالَ تَقُولُ حِینَ تُصْبِحُ وَ حِینَ تُمْسِی عَشْرَ مَرَّاتٍ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ یُمِیتُ وَ یُحْیِی وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
امام صادق (علیه السلام)- از امام صادق (علیه السلام) درباره سخن خدای تعالی: وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ، پرسیده شد. فرمود: «هنگامی که صبح و شام می‌کنی، ده مرتبه بگو: خدایی جز الله نیست، یکتاست و شریکی ندارد. پادشاهی و ستایش مخصوص اوست. زنده می‌کند و می‌میراند. می‌میراند و زنده می‌کند و او بر [انجام] هرچیزی تواناست».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ أَیْ وَ صَلِّ حَمْداً لِلَّهِ تَعَالَی؛ سَمَّی الصَّلَاهًَْ تَسْبِیحاً لِأَنَّ الصَّلَاهًَْ تَشْتَمِلُ عَلَی التَّسْبِیحِ وَ التَّحْمِیدِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ یعنی به خاطر اینکه خداوند تعالی را ستایش کنی، نماز بخوان! نماز را تسبیح نامید زیرا نماز در بر دارنده‌ی تسبیح و تحمید (ستایش‌کردن) است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَا عَجَّتِ الْأَرْضُ إِلَی رَبِّهَا عَزَّوَجَلَّ کَعَجِیجِهَا مِنْ ثَلَاثٍ مِنْ دَمٍ حَرَامٍ یُسْفَکُ عَلَیْهَا أَوِ اغْتِسَالٍ مِنْ زِنًی أَوِ النَّوْمِ عَلَیْهَا قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْس.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- زمین به درگاه پروردگارش جز به خاطر سه چیز ناله نکرده اس: خون حرامی که بر آن ریخته شود، یا غسل از زنا که بر آن انجام شود، یا خواب بر آن، پیش از اینکه خورشید بر آید.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- اطْلُبُوا الرِّزْقَ فِیمَا بَیْنَ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَی طُلُوعِ الشَّمْسِ فَإِنَّهُ أَسْرَعُ لِطَلَبِ الرِّزْقِ مِنَ الضَّرْبِ فِی الْأَرْضِ وَ هِیَ السَّاعَهًُْ الَّتِی یَقْسِمُ اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ فِیهَا الْأَرْزَاقَ بَیْنَ عِبَادِه.
امام علی (علیه السلام)- روزی را بین طلوع فجر تا طلوع خورشید بجویید و بخواهید زیرا این ساعت سریع‌ترین زمان برای بدست آوردن روزی از این طرف و به آن طرف دویدن است و آن ساعتی است که خداوند روزی بین بندگان را تقسیم می‌کند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ حِینَ تَقُومُ قَالَ: لِصَلَاهًِْ اللَّیْلِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ حِینَ تَقُومُ، خدا را تسبیح کن وقتی برای نماز شب به پا می‌خیزی.