آیه قالَ قَرِينُهُ رَبَّنا ما أَطْغَيْتُهُ وَ لكِنْ كانَ فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ [27]
و همنشينش [از شياطين] مى‌گويد: «پروردگارا! من او را به طغيان وا نداشتم، بلكه او خود در گمراهى دور و درازى بود»!
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أبی بَصیر قالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ قالَ قَرِینُهُ رَبَّنا ما أَطْغَیْتُهُ قَالَ هُوَ شَیْطانُهُ.
امام صادق (علیه السلام)- ابوبصیر گوید: درباره‌ی آیه: قَال قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ سؤال کردم. فرمود: «یعنی، شیطان همراه اوست».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- قالَ قَرِینُهُ أَیْ شَیْطَانُهُ الَّذِی أَغْوَاهُ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه) وَ غَیْرِهِ. وَ إِنَّمَا سُمِّیَ قَرِینَهُ لِأَنَّهُ یَقْرُنُ بِهِ فِی الْعَذَابِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- قَال قَرِینُهُ یعنی شیطانِ که او را فریفته است.