آیه وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ ذالِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ [20]
و در «صور» دميده مى‌شود؛ آن روز، روز وعده‌ی وحشتناك است!
الأئمّهًْ (علیهم السلام)- وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ ذلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ فَحِینَئِذٍ أَعَادَ الْأَجْسَامَ مَنْ صَنَعَهَا وَ لَفَّ أَشْتَاتَهَا بِقُدْرَتِهِ وَ جَمَعَهَا وَ نَادَاهَا بِنَفْخَهًِْ الصُّورِ فَأَسْمَعَهَا.
ائمّه (علیهم السلام)- وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ ذلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ. در این هنگام است که بدن‌های در میان خاک‌ها بر می‌گردند و ذرّات پراکنده در دل خاک‌ها به قدرت خدا به یکدیگر متّصل می‌شوند و [خدا] همه‌ی آن‌ها را گرد می‌آورد و در صور دمیده می‌شود، و صدای صور را خواهند شنید.