آیه وَ اسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكانٍ قَرِيبٍ [41]
و گوش فرا ده و منتظر روزى باش كه منادى از مكانى نزديك ندا مىدهد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- سُئِلَ عَن رَسُولِ الله (صلی الله علیه و آله) مَا الْحِکْمَهًُْ فِی أَنَّهُ جُعِلَ لِلصَّلَاهًِْ الْأَذَانُ وَ لَمْ یُجْعَلْ لِسَائِرِ الْعِبَادَاتِ أَذَانٌوَ لَا دُعَاءٌ قَالَ لِأَنَّ الصَّلَاهًَْ شَبِیهٌ بِأَحْوَالِ یَوْمِ الْقِیَامَهًِْ لِأَنَّ الْأَذَانَ شَبِیهٌ بِالنَّفْخَهًِْ الْأَوْلَی بِمَوْتِ الْخَلَائِقِ وَ الْإِقَامَهًَْ شَبِیهٌ بِالنَّفْخَهًِْ الثَّانِیَهًِْ کَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَی: وَ اسْتَمِعْ یَوْمَ یُنادِ الْمُنادِ مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سؤال شد: «چه حکمتی است در اینکه برای نماز، اذان قرار داده شده است ولی برای سایر عبادتها، نه اذان قرار داده شده است و نه دعا»؟ فرمود: «زیرا نماز شبیه حالات روز قیامت است چون اذان شبیه به نفخهی اوّل برای مرگ مخلوقات است و اقامه شبیه نفخهی دوّم [برای زندهشدن مخلوقات در روز قیامت] است. همانگونه که خداوند تعالی فرمود: وَ اسْتَمِعْ یَوْمَ یُنادِ الْمنادِ مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ».
الصّادق (علیه السلام)- عَن جَمیلِ بنِ دَرّاجٍ قالَ قُلْتُ لَهُ: وَ اسْتَمِعْ یَوْمَ یُنادِ الْمُنادِ مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَهًَْ بِالْحَقِّ ذلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ. قَالَ: هِیَ الرَّجْعَهًُْ.
امام صادق (علیه السلام)- جمیلبندرّاج گوید: از امام صادق (علیه السلام) دربارهی سخن خداوند عزّوجلّ: و اسْتَمِعْ یَومَ یُنَادِ المُنَادِ مِن مَّکَانٍ قَرِیبٍ یَومَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالحَقِّ ذَلکَ یَومُ الخُرُوجِ پرسیدم. آن حضرت (علیه السلام) فرمود: «منظور از آن، رجعت است».
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- أَنَا الْمُنَادِی مِنْ مَکَانٍ قَرِیبٍ قَدْ سَمِعَهُ الثَّقَلَانِ الْجِنُ وَ الْإِنْسُ وَ فَهِمَهُ قَوْمٌإِنِّی لَأَسْمَعُ کُلَّ قَوْمٍ الْجَبَّارِینَ وَ الْمُنَافِقِینَ بِلُغَاتِهِم.
امام علی (علیه السلام)- من از مکان نزدیکی که تمام جن و انس آن را میشنوند و گروهی میفهمند فریاد میزنم. من با هر گروهی چه ستمگران و چه منافقین به زبان خودشان صحبت میکنم.
علیبنإبراهیم (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ: وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنادِ الْمُنادِ مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ. قَالَ: یُنَادِی الْمُنادِ بِاسْمِ الْقَائِمِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وَ اسْمِ أَبِیهِ.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- و اسْتَمِعْ یَومَ یُنَادِ المُنَادِ مِن مَّکَانٍ قَرِیبٍ، به این معنا است که منادی، به نام حضرت قائم (و به نام پدرش ندا میدهد.
الصّادق (علیه السلام)- وَ الْمَکَانُ الْقَرِیبُ فَقَالَ تَعَالَی وَ اسْتَمِعْ یَوْمَ یُنادِ الْمُنادِ مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ یَعْنِی صَخْرَهًَْ بَیْتِ الْمَقْدِسِ سَمَّاهَا مَکَاناً قَرِیباً لِأَنَّهَا أَقْرَبُ مِنْ سَائِرِ الْأَرَضِینَ إِلَی السَّمَاءِ بِثَمَانِیَهًَْ عَشَرَ مِیلًا فَیَقُومُ مَلَکٌ عَلَیْهَا وَ یُنَادِی یَا أَیَّتُهَا الْعِظَامُ الْبَالِیَهًُْ وَ الْأَوْصَالُ الْمُقَطَّعَهًُْ إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تَجْمَعْنَ لِفَصْلِ الْقَضَاءِ وَ الْأَرْضُ الْمُقَدَّسَهًُْ فَقَالَ تَعَالَی یا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِی کَتَبَ اللهُ لَکُمْ یَعْنِی بَیْتَ الْمَقْدِسِ وَ الْقُرَی الَّتِی حَوْلَهَا.
امام صادق (علیه السلام)- مکَانٍ قَرِیبٍ که خداوند متعال در آیه: وَ اسْتَمِعْ یَوْمَ یُنادِ المُنادِ مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ فرموده است، یعنی صخرهی بیتالمقدّس و آن را از اینجهت نزدیک گفتهاند که از دیگر زمینها هیجده میل به آسمان نزدیکتر است. فرشتهای بر آن میایستد و ندا میدهد: ای استخوانهای پوسیده و مفصلهای گسیخته از یکدیگر! خداوند به شما فرمان میدهد که برای قیامت و رسیدگی فراهم آیید. و فرموده است: یا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ المُقَدَّسَةَ الَّتِی کَتَبَ اللهُ لَکُمْ که منظور بیت المقدس و دهکدههای اطراف آن است.