آیه وَ الَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُوْلَئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ [25]
آن‌ها که عهد الهى را پس از محکم‌کردن مى‌شکنند، و پیوندهایى را که خدا دستور به برقرارى آن داده قطع مى‌کنند، و در روى زمین فساد مى‌نمایند، براى آنهاست لعنت [و دورى از رحمت الهى]؛ و مجازات سراى آخرت.
ألکاظم (علیه السلام)- دَخَلَ عَمْرُوبْنُ‌عُبَیْدٍ عَلَی أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فَلَمَّا سَلَّمَ قَالَ أُحِبُّ أَنْ أَعْرِفَ الْکَبَائِرَ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فَقَالَ نَعَم أَکْبَرُ الْکَبَائِرِ الْإِشْرَاکُ بِاللَّهِ ... وَ نَقْضُ الْعَهْدِ وَ قَطِیعَهًُْ الرَّحِمِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ: أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّار.
امام کاظم (علیه السلام)- عمروبن‌عبید خدمت امام صادق (علیه السلام) رسید، و چون سلام کرد گفت: «من می‌خواهم گناهان کبیره را از روی قرآنِ خداوند عزّوجلّ بشناسم». امام (علیه السلام) فرمود: «آری، ای عمرو بزرگ‌ترین گناهان کبیره: شرک به خدا است ... و عهدشکنی و قطع‌رحم، زیرا خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّار».
السّجّاد (علیه السلام)- عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام)، عَنْ أَبِیهِ (علیه السلام)، قَالَ: قَالَ لِی عَلِیُّ‌بْنُ‌الْحُسَیْنِ (علیه السلام) یَا بُنَیَّ انْظُرْ خَمْسَهًًْ فَلَا تُصَاحِبْهُمْ وَ لَاتُحَادِثْهُمْ وَ لَاتُرَافِقْهُمْ فِی طَرِیقٍ فَقُلْتُ یَا أَبَتِ مَنْ هُمْ عَرِّفْنِیهِمْ. قَالَ: ... إِیَّاکَ وَ مُصَاحَبَهًَْ الْقَاطِعِ لِرَحِمِهِ فَإِنِّی وَجَدْتُهُ مَلْعُوناً فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فِی ثَلَاثَهًِْ مَوَاضِعَ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِنْ تَوَلَّیْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَکُمْ أُولئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمی أَبْصارَهُمْ. وَ قَالَ عَزَّوَجَلَّ: الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ وَ قَالَ: فِی الْبَقَرَهًِْ الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ.
امام سجّاد (علیه السلام)- امام صادق (علیه السلام) از امام باقر (علیه السلام) نقل می‌کند که فرمود: پدرم امام سجّاد (علیه السلام) به من فرمود: «پسرم با پنج‌کس یار مشو و با ایشان صحبت نکن و رفیق سفر نشو». گفتم: «پدر جان آنان چه کسانی هستند؟ آنان را به من بشناسان». فرمود: «بپرهیز از هم‌صحبتی با قاطع رحم خود که او را در سه جای قرآن ملعون یافتم، خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: اگر [از این دستورها] روی‌گردان شوید، جز این انتظار می‌رود که در زمین فساد و قطع پیوند خویشاوندی کنید؟! آن‌ها کسانی هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته، گوش‌هایشان را کر و چشم‌هایشان را کور کرده است!. (محمّد/۲۳۲۲) و می‌فرماید: وَ الَّذینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ میثاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّار و در سوره‌ی بقره می‌فرماید: فاسقان کسانی هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، می‌شکنند و پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده، و در روی زمین فساد می‌کنند این‌ها زیانکارانند. (بقره/۲۷)».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَا ابْنَ مَسْعُودٍ سَیَأْتِی مِنْ بَعْدِی أَقْوَامٌ ... یُظْهِرُونَ الْحِرْصَ الْفَاحِشَ وَ الْحَسَدَ الظَّاهِرَ وَ یَقْطَعُونَ الْأَرْحَامَ وَ یَزْهَدُونَ فِی الْخَیْرِ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی: الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّار.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ای پسر مسعود! گروهی پس از من می‌آیند ... آنان حرص فراوان و حسد آشکار نشان می‌دهند، قطع رحم می‌کنند و به کارهای خوب بی‌میلند و خداوند درباره‌ی آنان می‌فرماید: الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ ذَکَرَ أَعْدَاءَهُمْ فَقَالَ الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ یَعْنِی أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ هُوَ الَّذِی أَخَذَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ فِی الذَّرَّ وَ أَخَذَ عَلَیْهِمْ رَسُولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله) بِغَدِیرِ خُمٍّ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- الَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ؛ منظور از عَهْدَ اللهِ امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. و او کسی است که خدا در عالم ذر و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در غدیرخم از مردم [برای یاری او] پیمان گرفته است.