آیه ۳۹ - سوره رعد

امام عسکری (علیه السلام)- ابوهاشم جعفری گوید: محمدبن‌صالح از امام عسکری (علیه السلام) درباره‌ی آیه: یَمْحُوا اللهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ پرسید، امام (علیه السلام) فرمود: «مگر جز این است که خداوند آنچه را که وجود داشته است، محو می‌نماید و آنچه را که نبوده است، اثبات می‌کند»؟ من با خود گفتم: «این برخلاف سخن هشام است که خداوند به چیزی علم ندارد، مگر آنکه آن چیز وجود پیدا کند». پس امام عسکری (علیه السلام) به من نگریست و فرمود: «خداوند متعال، جبّار است. دانای به تمامی چیزها پیش از هستی‌یافتن آن‌هاست. او آفریننده است، آنگاه که آفریده‌ای نبود». عرض کردم: «گواهی می‌دهم که تو حجّت خدایی».

امام علی (علیه السلام)- اگر یک آیه در قرآن نبود، هرآینه به شما آنچه اتّفاق افتاده و آنچه هست و آنچه خواهد شد را تا روز قیامت خبر می‌دادم و آن این آیه است: یَمْحُوا اللهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتاب.

امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام)- ابوحمزه ثمالی گوید: امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «ای ابوحمزه! اگر ما درباره‌ی چیزی به تو گفتیم که از اینجا می‌آید و از همان‌جا آمد، بی‌گمان این خداست که هرآنچه بخواهد، انجام می‌دهد. اگر ما امروز سخنی را با تو در میان گذاشتیم و فردا خلاف آن را گفتیم، بدان چنین است که خداوند، هر آنچه را بخواهد، محو می‌سازد و هر آنچه را بخواهد، تثبیت می‌کند».

امام باقر (علیه السلام)- هر حکمی را نسخ کنیم، و یا نسخ آن را به تأخیر اندازیم، بهتر از آن، یا همانند آن را می‌آوریم. (بقره/۱۰۶) ناسخ آن چیزی است که تغییر داده شود و آن چیزی است که آن را به تأخیر می‌اندازد. مانند غیبی که هنوز واقع نشده مثل سخن خداوند: یَمْحُوا اللهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ؛ خداوند آنچه بخواهد انجام می‌دهد و آنچه بخواهد تغییر می‌دهد؛ مانند [سرنوشت] قوم یونس (علیه السلام) که وقتی برای خدا بدا حاصل شد، به آنان رحم کرد و مثل سخن خدا: حال که چنین است از آن‌ها روی بگردان که هرگز درخور ملامت نخواهی‌بود. (ذاریّات/۵۴) امام (علیه السلام) فرمود: «خداوند به آن‌ها رحم کرد».

امام صادق (علیه السلام)- ابن‌سنان گوید: امام صادق (علیه السلام) فرمود: خداوند متعال هر آنچه را که بخواهد، پیش می‌فرستد یا به تأخیر می‌افکند و یا محو می‌کند و یا تثبیت می‌نماید؛ و عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ. و نیز فرمود: «هر امری را که اراده فرماید، قبل از آنکه آن را انجام دهد، در علم او وجود دارد. هیچ چیزی برای او جلوه نمی‌کند، مگر آنکه در علم او بوده است. بی‌گمان، چیزی در نظر خدا جلوه نمی‌کند که پیش از آن، جهل و نادانی بوده باشد».

امام باقر (علیه السلام)- خداوند متعال هرچیز را که بوده و خواهد بود، در کتاب ثبت نموده است و همه چیز در مقابل پروردگار گذاشته شده و آن را می‌بیند. پس آنچه را که بخواهد، پیش می‌افکند و آنچه را که اراده نماید، پس می‌فرستد، آنچه را که بخواهد، محو می‌سازد و با آنچه را که بخواهد، هستی می‌دهد و اگر نخواهد، هستی نخواهد یافت.

امام صادق (علیه السلام)- خداوند کسی را به پیامبری برنیانگیخت، مگر آنکه سه پیمان از او بگیرد: اقرار به عبودیّت و بندگی برای خداوند، کنار گذاشتن همتایان برای خدا و اعتقاد به اینکه خداوند، هر آنچه را که بخواهد، پیش می‌افکند و هرچه را که بخواهد، پس می‌فرستد.

امام صادق (علیه السلام)- خداوند دو علم دارد: یکی مخزون است کسی جز او خبر ندارد که از همین نوع بداء است. و دیگری علمی است که به ملائکه و انبیاء و رسل (آموخته؛ ما نیز می‌دانیم.

امام علی (علیه السلام)- هرچه را از اقوام بخواهد، محو می‌کند و هرچه را بخواهد از آن اثبات می‌کند. مثل [این] کلام خداوند متعال: سپس جمعیّت دیگری را بعد از آن‌ها به وجود آوردیم. (مؤمنون/۳۱) و [این] کلام خداوند متعال: چقدر از اقوام پیش از آنان را [به خاطر گناهانشان] هلاک کردیم. (مریم/۷۴).

امام کاظم (علیه السلام)- خدایا! اگر نزد تو محروم بودم و روزی‌ام تنگ بود، محرومیّت و تنگی رزقم را محو کن و مرا نزد خود روزی داده شده و موفّق به انجام خیرات بنویس؛ چون خودت فرمودی: یَمْحُوا اللهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ.