آیه أَ وَ لَمْ يَسيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذينَ كانُوا مِنْ قَبْلِهِمْ كانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ آثاراً فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ ما كانَ لَهُمْ مِنَ اللهِ مِنْ واقٍ [21]
آيا آن‌ها روى زمين سير نكردند تا ببينند عاقبت كسانى كه پيش از آنان بودند چگونه بود؟! آن‌ها در قدرت و ايجاد آثار مهمّ در زمين از اين‌ها برتر بودند؛ ولى خداوند آنان را به گناهانشان گرفت، و در برابر [عذاب] او مدافعى نداشتند.
الصّادق (علیه السلام)- سُئِلَ الصَّادِقُ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ أَ وَ لَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ قَالَ: مَعْنَاهُ أَ وَ لَمْ یَنْظُرُوا فِی الْقُرْآن.
امام صادق (علیه السلام)- أَ وَ لَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ؛ مقصود این است که: آیا در قرآن نمی‌نگرید.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ آثاراً فِی الْأَرْضِ یَقُولُ أَعْمَالًا فِی الْأَرْضِ.
علیّ‌ّبن‌ابراهیم ( همچنین و آثَارًا فِی الأَرْضِ به‌معنای اعمال و کارهاست.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ مِنْ واقٍ أَیْ مِنْ دَافِعٍ.
علیّ‌ّبن‌ابراهیم ( منظور از واقٍ در آیه فوق، مدافع است.