آیه وَ قالَ فِرْعَوْنُ ذَرُوني أَقْتُلْ مُوسى وَ لْيَدْعُ رَبَّهُ إِنِّي أَخافُ أَنْ يُبَدِّلَ دينَكُمْ أَوْ أَنْ يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسادَ [26]
و فرعون گفت: «بگذاريد موسى را بكُشم، و او پروردگارش را بخواند [تا نجاتش دهد]! زيرا من مى‌ترسم كه آيين شما را دگرگون سازد، و يا در اين سرزمين فساد برپا كند»!
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِ فِرْعَوْنَ ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسی مَنْ کَانَ یَمْنَعُهُ قَالَ مَنَعَتْهُ رِشْدَتُهُ وَ لَا یَقْتُلُ الْأَنْبِیَاءَ (علیهم السلام) وَ أَوْلَادَ الْأَنْبِیَاءِ إِلَّا أَوْلَادُ الزِّنا و البغایا.
امام صادق (علیه السلام)- مردی از امام صادق (علیه السلام) پرسید: «چه کسی مانع شد که فرعون حضرت موسی را نکشت، با اینکه گفت: ذَرُونِی أَقْتُلْ مُوسی»؟ فرمود: «پاکی ذات و فطرت و صحّت نسبش [که اولاد زنا نبود] مانعش شد. زیرا پیغمبران و اولاد پیغمبران را جز زنازاده نمی‌کشد.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ یُونُسَ‌بْنِ‌ظَبْیَانَ قَالَ قَالَ: إِنَّ مُوسَی وَ هَارُونَ (علیها السلام) حِینَ دَخَلَا عَلَی فِرْعَوْنَ لَمْ یَکُنْ فِی جُلَسَائِهِ یَوْمَئِذٍ وَلَدُ سِفَاحٍ کَانُوا وُلْدَ نِکَاحٍ کُلَّهُمْ وَ لَوْ کَانَ فِیهِمْ وَلَدُ سِفَاحٍ لَأَمَرَ بِقَتْلِهِمَا {فَ} قالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ أَمَرُوهُ بِالتَّأَنِّی وَ النَّظَرِ ثُمَّ وَضَعَ (علیه السلام) یَدَهُ عَلَی صَدْرِهِ قَالَ: وَ کَذَلِکَ نَحْنُ لَا یَنْزِعُ إِلَیْنَا إِلَّا کُلُّ خَبِیثِ الْوِلَادَهًِْ.
امام صادق (علیه السلام)- یونس‌بن‌ظبیان گوید: امام صادق (علیه السلام) فرمود: زمانی‌که موسی و هارون (علیها السلام) بر فرعون وارد شدند، در آن روز در میان هم‌نشینان فرعون هیچ فرد حرام‌زاده‌ای نبود. بلکه همگی از نکاح به دنیا آمده بودند. و چنان‌چه در آن جمع، فرد حرام‌زاده‌ای می‌بود، قطعاً دستور کشتن آن دو را صادر می‌کرد. حاضران در آن مجلس گفتند: او و برادرش را مهلت ده. (شعراء/۳۶) و به ایشان رحم کن. آن‌ها فرعون را به بردباری و تأمّل فراخواندند. سپس دستش را روی سینه‌اش قرار داد و فرمود: «ما نیز این‌گونه هستیم و جز افراد حرام‌زاده کسی به‌سوی ما دست دراز نخواهد کرد».