آیه هُوَ الْحَيُّ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمينَ [65]
زنده [واقعى] اوست؛ معبودى جز او نيست؛ پس او را بخوانيد در‌حالى‌كه دين خود را براى او خالص كرده‌ايد. ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است.
السّجّاد (علیه السلام)- إِذَا قَالَ أَحَدُکُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فَلْیَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ فَإِنَّ اللَّهَ یَقُولُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ.
امام سجاد (علیه السلام)- زمانی که یکی از شما گفت: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، پس به دنبالش بگوید: الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، چرا که خداوند عزّوجلّ می‌فرمایند: لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبَانِ‌بْنِ‌تَغْلِبَ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: یَا أَبَانُ إِذَا قَدِمْتَ الْکُوفَهًَْ فَارْوِ هَذَا الْحَدِیثَ مَنْ شَهِدَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُخْلِصاً وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّهًُْ. قَالَ: قُلْتُ: لَهُ إِنَّهُ یَأْتِینِی کُلُّ صِنْفٍ مِنَ الْأَصْنَافِ فَأَرْوِی لَهُمْ هَذَا الْحَدِیثَ. قَالَ: نَعَمْ یَا أَبَانُ إِنَّهُ إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ وَ جَمَعَ اللَّهُ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ فَیُسْلَبُ مِنْهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ إِلَّا مَنْ کَانَ عَلَی هَذَا الْأَمْرِ.
امام صادق (علیه السلام)- امام صادق (علیه السلام) خطاب به ابان‌بن‌تغلب فرمود: «ای ابان! وقتی وارد کوفه شدی این حدیث را روایت کن که هرکس با اخلاص به لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ شهادت دهد بهشت بر او واجب می شود». ابان گوید: عرض کردم: «برای هر صنف و مذهبی از مردم که نزد من می‌آیند این را روایت کنم»؟! امام (علیه السلام) فرمود: «بله ای ابان! وقتی روز قیامت شود و خداوند اوّلین و آخرین را جمع کند از همۀ آن‌ها لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ را می‌گیرد مگر کسانی که به این امر (تشیع) معتقد باشند».
الرّضا (علیه السلام)- عَنْ أَحْمَدَ‌بْنِ‌عَبْدِ الصَّمَدِ عَنْ خَالِهِ أَبِی‌الصَّلْتِ الْهَرَوِیِّ قَالَ: کُنْتُ مَعَ الرِّضَا (علیه السلام) لَمَّا دَخَلَ نَیْسَابُور ... عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) قَالَ أَخْبَرَنِی جَبْرَئِیلُ الرُّوحُ الْأَمِینُ عَنِ اللَّهِ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُه ... عِبَادِی فَاعْبُدُونِی وَ لْیَعْلَمْ مَنْ لَقِیَنِی مِنْکُمْ بِشَهَادَهًِْ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُخْلِصاً بِهَا أَنَّهُ قَدْ دَخَلَ حِصْنِی وَ مَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ عَذَابِی قَالُوا یَا ابْنَ‌رَسُولِ‌اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ مَا إِخْلَاصُ الشَّهَادَهًِْ لِلَّهِ قَالَ طَاعَهًُْ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ (صلی الله علیه و آله) وَ وَلَایَهًُْ أَهْلِ بَیْتِه (علیهم السلام).
امام رضا (علیه السلام)- اباصلت گوید با امام رضا (علیه السلام) در نیشابور بودم ... امام رضا (علیه السلام) از پدرانش از پیامبر (صلی الله علیه و آله) از جبرئیل از خداوند متعال نقل کرد که فرمود:] ... «پس ای بندگانم مرا بپرستید و کسی که با اخلاص شهادت؛ لا إله إلا الله را می‌گوید و با آن مرا دیدار می‌کند، باید بداند که وارد دژ من شده و هرکس که وارد دژ من شود، از عذابم در امان می‌ماند». از امام رضا (علیه السلام) پرسیدند: «اخلاص در مورد شهادت لا إله إلا الله چیست»؟ حضرت پاسخ داد: «منظور، پیروی از خداوند، رسول او (صلی الله علیه و آله) و ولایت اهل بیتش (علیهم السلام) است».