آیه ۳۴ - سوره قمر

آیه إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ حاصِباً إِلاَّ آلَ لُوطٍ نَجَّيْناهُمْ بِسَحَرٍ [34]

ما بر آن‌ها طوفانى از شن فرستاديم [و همه را هلاك كرد]، جز خاندان لوط كه سحرگاهان نجاتشان داديم.

۱
(قمر/ ۳۴)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- یُرِیدُ مَا حَصَبُوا بِهِ مِنَ السَّماءِ مِنَ الْحِجَارَهًِْ فِی الرِّیحِ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- منظور [از حاصِباً] سنگ ریزه‌های میان باد است که به‌وسیله‌ی آن از آسمان، سنگ باران شدند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۳۶۰
بحرالعرفان، ج۱۵، ص۲۲۷
بیشتر