آیه في مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِر(55(ٍ [55]
در جايگاه صدق نزد خداوند حاكم مقتدر.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ جَابِرِ‌بْنِ‌عَبْدِ اللَّهِ (رحمة الله علیه) قَالَ اکْتَنَفْنَا رسول الله (صلی الله علیه و آله) یَوْماً فِی مَسْجِدِ الْمَدِینَهًِْ فَذَکَرَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا الْجَنَّهًَْ فَقَالَ أَبُو دُجَانَهًَْ یَا رسول الله (صلی الله علیه و آله) سَمِعْتُکَ تَقُولُ الْجَنَّهًُْ مُحَرَّمَهًٌْ عَلَی النَّبِیِّینَ (علیهم السلام) وَ سَائِرِ الْأُمَمِ حَتَّی تَدْخُلَهَا فَقَالَ: لَهُ یَا أَبَا دُجَانَهًَْ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ تَعَالَی لِوَاءً مِنْ نُورٍ وَ عَمُوداً مِنْ نُورٍ خَلَقَهُمَا اللَّهُ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِأَلْفَیْ عَامٍ مَکْتُوبٌ عَلَی ذَلِکَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) رسول الله (صلی الله علیه و آله) آلُ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام) خَیْرُ الْبَرِّیَّهًِْ صَاحِبُ اللِّوَاءِ عَلِیٌّ إِمَامُ الْقَوْمِ فَقَالَ عَلِیٌّ (علیه السلام) الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدَانَا بِکَ وَ شَرَّفَکَ وَ شَرَّفَنَا بِکَ فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ مَنْ أَحَبَّنَا وَ انْتَحَلَ مَحَبَّتَنَا أَسْکَنَهُ اللَّهُ مَعَنَا وَ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- جابربن‌عبداللَّه گوید: روزی در مسجد مدینه اطراف پیامبر (صلی الله علیه و آله) نشسته بودیم که یکی از اصحاب از بهشت سخن به میان آورد. ابودجانه گفت: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از شما شنیدم که فرمودی بهشت بر پیامبران و سایر امّت‌ها حرام است تا شما داخل شوید». به او فرمود: «ای ابودجانه! مگر نمی‌دانی خدا پرچمی از نور و ستونی از نور دارد که دوهزار سال قبل از آفرینش آسمان‌ها و زمین آن را آفریده و بر آن نوشته شده: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ آل محمّد (علیهم السلام) بهترین مردمند صاحب پرچم علی (علیه السلام) است امام مردم علی (علیه السلام) است». علی (علیه السلام) فرمود: «ستایش خدایی را سزا است که ما را به‌وسیله‌ی شما هدایت نمود و تو را احترام داشت و ما را به‌وسیله‌ی تو محترم نمود». پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «مگر نمی‌دانی هرکه ما را دوست بدارد و محبّت ما را در دل داشته باشد خدا او را با ما ساکن می‌کند و این آیه را خواند: فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِر».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ جَابِرِ‌بْنِ‌عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ (رحمة الله علیه) قَالَ: بَیْنَا رَسُولُ اللَّه (صلی الله علیه و آله)، یَوْماً فِی مَسْجِدِ الْمَدِینَهًِْ وَ ذَکَرَ بَعْضُ أَصْحَابِهِ الْجَنَّهًَْ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله): إِنَّ لِلَّهِ لِوَاءً مِنْ نُورٍ، وَ عَمُوداً مِنْ زَبَرْجَدٍ خَلَقَهَا قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ السَّمَاوَاتِ بِأَلْفَیْ سَنَهًٍْ، مَکْتُوبٌ عَلَی رِدَاءِ ذَلِکَ اللِّوَاءِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، آلُ مُحَمَّدٍ، خَیْرُ الْبَرِیَّهًِْ. صَاحِبُ اللِّوَاءِ إِمَامُ الْقَوْمِ. فَقَالَ عَلِیٌّ: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی هَدَانَا بِکَ وَ کَرَّمَنَا وَ شَرَّفَنَا. فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله): یَا عَلِیُّ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ مَنْ أَحَبَّنَا وَ انْتَحَلَ مَحَبَّتَنَا أَسْکَنَهُ اللَّهُ مَعَنَا، وَ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ: فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- جابربن‌عبدالله انصاری گوید: روزی در مسجد مدینه بودیم که بعضی از اصحاب سخن از بهشت به میان آوردند و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «برای خدا پرچمی از نور و ستونی از زبرجد است که آن‌ها را دوهزار سال پیش از آفریدن آسمان‌ها آفریده است. بر دامنه‌ی این پرچم نوشته شده: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ؛ آل محمّد (علیهم السلام) بهترین مردم هستند، صاحب پرچم امام قوم است». پس علی (علیه السلام) گفت: «ستایش خداوند را که ما را به‌وسیله‌ی تو هدایت کرده و ما را گرامی داشته و شرافت داده است». پیامبر (صلی الله علیه و آله) گفت: «یا علی (علیه السلام) آیا می‌دانی که هرکس ما را دوست داشته باشد و خود را به محبّت ما نسبت دهد، خداوند او را [در بهشت] با ما ساکن می‌کند؟ و این آیه را خواند: فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ.
الحسین (علیه السلام)- أَرِدُ عَلَی جَدِّی رسول الله (صلی الله علیه و آله) وَ أَسْکُنُ مَعَهُ فِی دَارِهِ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ وَ أَشْرَبُ مِنْ ماءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَ أَشْکُو إِلَیْهِ مَا رَکِبْتُمْ مِنِّی وَ فَعَلْتُمْ بِی.
امام حسین (علیه السلام)- بلکه من بر جدّم پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) وارد می‌شوم و با آن حضرت در خانه‌اش که در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر! ساکن می‌شوم و از آبی می‌آشامم که هیچ‌گونه تغییری ننموده است. بعداً از این عملی که شما نسبت به من مرتکب شدید و این کاری که با من انجام دادید به آن حضرت شکایت می‌کنم.