آیه وَ لَقَدْ راوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذابي وَ نُذُرِ [37]
آنها از او خواستند ميهمانانش را در اختيارشان بگذارد؛ ولى ما چشمانشان را نابينا كرديم [و گفتيم]: بچشيد عذاب و انذارهاى مرا!