آیه وَ قالَ مُوسى إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسابِ [27]
موسى گفت: «من به پروردگارم و پروردگار شما پناه مى‌برم از هر متكبّرى كه به روز حساب ايمان نمى‌آورد».
الحسین (علیه السلام)- قَالَ الضَّحَّاکُ‌بْنُ‌عَبْدِ اللَّهِ: وَ مَرَّ بِنَا خَیْلٌ لِابْنِ سَعْدٍ یَحْرُسُنَا وَ إِنَّ حُسَیْنا (علیه السلام) لَقَالَ: فَإِنْ کُنْتُمْ فِی شَکٍّ مِنْ هَذَا أَ‌فَتَشُکُّونَ أَنِّی ابْنُ بِنْتِ نَبِیِّکُمْ فَوَ اللَّهِ مَا بَیْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ ابْنُ‌بِنْتِ نَبِیٍّ (صلی الله علیه و آله) غَیْرِی فِیکُمْ وَ لَا فِی غَیْرِکُمْ وَیْحَکُمْ أَ تَطْلُبُونِی بِقَتِیلٍ مِنْکُمْ قَتَلْتُهُ أَوْ مَالٍ لَکُمُ اسْتَهْلَکْتُهُ أَوْ بِقِصَاصٍ مِنْ جِرَاحَهًٍْ فَأَخَذُوا لَا یُکَلِّمُونَهُ فَنَادَی یَا شَبَثَ‌بْنَ‌رِبْعِیٍّ یَا حَجَّارَ‌بْنَ‌أَبْجَرَ یَا قَیْسَ‌بْنَ‌الْأَشْعَثِ یَا یَزِیدَ‌بْنَ‌الْحَارِثِ أَ‌لَمْ تَکْتُبُوا إِلَیَّ أَنْ قَدْ أَیْنَعَتِ الثِّمَارُ وَ اخْضَرَّ الْجَنَابُ وَ إِنَّمَا تَقْدَمُ عَلَی جُنْدٍ لَکَ مُجَنَّدٍ فَقَالَ لَهُ قَیْسُ‌بْنُ‌الْأَشْعَثِ مَا نَدْرِی مَا تَقُولُ وَ لَکِنِ انْزِلْ عَلَی حُکْمِ بَنِی عَمِّکَ فَإِنَّهُمْ لَنْ یُرُوکَ إِلَّا مَا تُحِبُّ فَقَالَ لَهُمُ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) لَا وَ اللَّهِ لَا أُعْطِیکُمْ بِیَدِی إِعْطَاءَ الذَّلِیلِ وَ لَا أُقِرُّ لَکُمْ إِقْرَارَ الْعَبِیدِ. ثُمَّ نَادَی یَا عِبَادَ اللَّهِ إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَ رَبِّکُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ وَ أَعُوذُ بِرَبِّی وَ رَبِّکُمْ مِنْ کُلِّ مُتَکَبِّرٍ لا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسابِ.
امام حسین (علیه السلام)- ضحّاک‌بن‌عبدالله گوید: ... امام حسین (علیه السلام) فرمود: «...اگر در شکّ هستید و گمان ندارید که من بر حق باشم؛ لیکن اینکه فرزند دختر پیغمبرم که قابل شکّ و انکار نیست. زیرا سوگند به خدا! در شرق و غرب عالم فرزند دختر پیغمبری به غیر از من در میان شما و سایرین نمی‌باشد. وای بر شما! مگر کسی از شما را کشته یا مال شما را نابود کرده‌ام یا آهنگ قصاص دارید که این‌گونه آماده قتل من شده‌اید». هیچ‌کس پاسخ نداد. آنگاه حسین (علیه السلام) شبث‌بن‌ربعی و حجاربن‌ابجر و قیس‌بن‌اشعث و یزیدبن‌حارث را مخاطب ساخته فرمود: «مگر شما نامه ننوشتید که باغ‌های ما سبز و خرّم شده و میوه‌ها رسیده با یاران خود به سوی ما عزیمت کن»؟ قیس پاسخ داد: «ما از این حرف‌ها اطّلاعی نداریم و همین‌قدر می‌دانیم باید زیر بار حکم پسر عمّ خود درآیی و او حتماً با تو به نحوی که دوست می‌داری رفتار می‌کند». حسین (علیه السلام) فرمود: «به خدا سوگند من دست خواری به شما نمی‌دهم و مانند بندگان فرار نمی‌کنم». آنگاه اضافه کرد: «ای بندگان خدا! به خدای خود و شما پناهنده‌ام کاری نکنید از دربار فیض خدا رانده شوید من به پروردگارم و پروردگار شما پناه می‌برم از هر متکبّری که به روز حساب ایمان نمی‌آورد» (دخان/۱۲۰).
الصّادق (علیه السلام)- إِنَّ فِی النَّارِ لَنَاراً تَتَعَوَّذُ مِنْهَا أَهْلُ النَّارِ مَا خُلِقَتْ إِلَّا لِکُلِّ مُتَکَبِّرٍ. جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَ لِکُلِّ شَیْطانٍ مَرِیدٍ وَ لِکُلِّ مُتَکَبِّرٍ لا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسابِ وَ کُلِّ نَاصِبٍ لآِلِ مُحَمَّد (علیهم السلام).
امام صادق (علیه السلام)- در دوزخ آتشی است که دوزخیان از آن فرار می‌کنند؛ و برای هر متکبّر و هر ستمگر دشمن حق (هود/۵۹) و برای هر شیطان سرکشی (حج/۳) و هر متکبّری که به روز حساب ایمان نمی‌آورد! و همه‌ی دشمنان اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله)، آفریده شده است».