آیه وَ مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ [26]
و «کلمه‌ی خبیثه» [و سخن ناپاک] را به درخت ناپاکى تشبیه کرده که از زمین ریشه‌کن شده و قرار و ثباتى ندارد.
الباقر (علیه السلام)- ضَرَبَ اللَّهُ لِأَعْدَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) مَثَلًا فَقَالَ وَ مَثَلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ.
امام باقر (علیه السلام)- خداوند برای دشمنان آل محمّد (مَثَلی زد و فرمود: وَ مَثَلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ.
الصّادق (علیه السلام)- هَذَا مَثَلٌ ضَرَبَهُ اللَّهُ لِأَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ لِمَنْ عَادَاهُمْ هُوَ مَثَلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ.
امام صادق (علیه السلام)- این مثالی است که پروردگار متعال درباره‌ی اهل بیت (زده است و درباره‌ی آنان که با پیامبر (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (دشمنی ورزیدند، فرموده است: وَ مَثلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ.
الباقر (علیه السلام)- أَنَّ هَذَا مَثَلُ بَنِی‌أُمَیَّهًَْ اجْتُثَّتْ ... أَیْ قُطِعَتْ وَ اسْتُؤْصِلَتْ وَ اقْتَلَعْتَ جُثَّتَهَا مِنَ الْأَرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ ... أَیْ مَا لِتِلْکَ الشَّجَرَهًِْ مِنْ ثَبَاتٍ، فَإِنَّ الرِّیحَ تَنْسِفُهَا وَ تَذْهَبُ بِهَا.
امام باقر (علیه السلام)- این آیه مَثَل برای بنی‌امیّه است، اجْتُثَّتْ؛ یعنی تنه‌ی آن درخت از جا درآمده و از زمین جدا شده است. ما لَها مِنْ قَرارٍ؛ یعنی آن درخت پایدار نمی‌ماند و باد آن را از جا درآورده و با خود می‌برد.
الباقر (علیه السلام)- کَذَلِکَ الْکَافِرُونَ لَا تَصْعَدُ أَعْمَالُهُمْ إِلَی السَّمَاءِ وَ بَنُوأُمَیَّهًَْ لَا یَذْکُرُونَ اللَّهَ فِی مَجْلِسٍ وَ لَا فِی مَسْجِدٍ وَ لَا تَصْعَدُ أَعْمَالُهُمْ إِلَی السَّمَاءِ إِلَّا قَلِیلٌ مِنْهُمْ.
امام باقر (علیه السلام)- کردار کافران به آسمان صعود نمی‌کند و امویان جز تعداد اندکی از آنان خدای را در هیچ مجلس و هیچ مسجدی یاد نمی‌کنند و کردار آنان به آسمان صعود نمی‌کند.