الصّادق (علیه السلام)- مَنْ قَرَأَ سُورَهًَْ إِبْرَاهِیمَ وَ الْحِجْرَ فِی رَکْعَتَیْنِ جَمِیعاً فِی کُلِّ جُمُعَهًٍْ لَمْ یُصِبْهُ فَقْرٌ أَبَداً وَ لَا جُنُونٌ وَ لَا بَلْوَی.
امام صادق (علیه السلام)- هرکس در هر جمعه سوره‌ی ابراهیم و حجر را در رکعت اوّل و دوّم نماز جمعه بخواند، هرگز به فقر، دیوانگی و مصیبت دچار نمی‌شود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ قَرَأَ هَذِهِ السُّورَهًَْ أُعْطِیَ مِنَ الْحَسَنَاتِ بِعَدَدِ مَنْ عَبَدَ الْأَصْنَامَ وَ عَدَدِ مَنْ لَمْ یَعْبُدْهَا. وَ مَنْ کَتَبَهَا فِی خِرْقَهًٍْ بَیْضَاءَ وَ عَلَّقَهَا عَلَی طِفْلٍ أُمِنَ عَلَیْهِ مِنَ الْبُکَاءِ وَ الْفَزَعِ وَ مِمَّا یُصِیبُ الصِّبْیَانَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس این سوره را بخواند به تعداد همه‌ی مردم چه آن‌ها که بت‌پرست بودند و چه آن‌ها که بت نپرستیدند، به او حسنه داده می‌شود. و هرکس که این سوره را در پارچه‌ای سفید بنویسد و بر گردن کودکی بیاویزد، از گریستن و بی‌تابی آن طفل و بیماری‌های اطفال، در امان خواهد بود.
الصّادق (علیه السلام)- مَنْ کَتَبَهَا عَلَی خِرْقَهًٍْ بَیْضَاءَ وَ جَعَلَهَا عَلَی عَضُدِ طِفْلٍ صَغِیرٍ، أَمِنَ مِنَ الْبُکَاءِ وَ الْفَزَعِ وَ التَّوَابِعِ، وَ سَهَّلَ اللَّهُ فِطَامَهُ عَلَیْهِ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَی.
امام صادق (علیه السلام)- هرکس که این سوره را در پارچه‌ای سفید بنویسد و آن را به بازوی کودک خردسالی ببندد، از گریستن و بی‌تابی آن طفل و پیامدهای ناگوار در امان خواهد بود و خدای عزّوجلّ، از شیر گرفتن کودک را برای او آسان می‌کند.