آیه رَبَّنا إِنَّكَ تَعْلَمُ ما نُخْفي وَ ما نُعْلِنُ وَ ما يَخْفى عَلَى اللهِ مِنْ شَيْ‌ءٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ [38]
پروردگارا! تو آنچه را که پنهان کرده و یا آشکار مى‌سازیم، مى‌دانى و چیزى در زمین و آسمان بر خدا پنهان نیست.
الصّادق (علیه السلام)- عَن السُّدِّیِّ قَالَ: سَمِعْتُ أبَاعَبدِ‌اللهِ (علیه السلام) یَقْرَأُرَبَّنا إِنَّکَ تَعْلَمُ ما نُخْفِی وَ ما نُعْلِنُ وَ ما یَخْفی عَلَی اللهِ مِنْ شَیْءٍ شَأْنُ إسْمَاعِیلَ (علیه السلام) وَ مَا أخْفَی أهْلُ البَیْتِ.
امام صادق (علیه السلام)- سدی گوید: شنیدم که امام صادق (علیه السلام) این آیه را قرائت می‌کرد: رَبَّنَا إِنَّکَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِی وَ مَا نُعْلِنُ وَ مَا یَخْفَی عَلَی اللهِ مِن شَیْءٍ فَی الأَرْضِ وَ لاَ فِی السَّمَاء و فرمود: «آیه درباره‌ی اسماعیل (علیه السلام) است و آنچه پنهان مانده است، اهل بیت (هستند».
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَعْلَمُ مَا یُرِیدُ الْعَبْدُ إِذَا دَعَاهُ وَ لَکِنَّهُ یُحِبُ أَنْ تُبَثَ إِلَیْهِ الْحَوَائِجُ فَإِذَا دَعَوْتَ فَسَمِّ حَاجَتَک.
امام صادق (علیه السلام)- فرّاء از حضرت صادق (علیه السلام) روایت می‌کند که فرمود: «خدای تبارک‌وتعالی می‌داند که هرگاه بنده‌اش به درگاهش دعا کند، چه می‌خواهد، لیکن دوست دارد که حاجت‌ها به درگاهش شرح داده شود پس هرگاه دعا کردی حاجتت را نام ببر».